Władysław Maciejewski
Data i miejsce urodzenia | 5 lutego 1864 Wilno |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 12 listopada 1913 Warszawa |
Miejsce spoczynku | cmentarz Powązkowski w Warszawie (kw. Z-III-4) |
Zawód, zajęcie | inżynier, konstruktor |
Alma Mater | Ryski Uniwersytet Techniczny |
Wydział | Wydział Mechaniczny |
Rodzice | Karol i Michalina z domu Francuzowicz |
Małżeństwo | Maria Kazimiera Józefa Jacuńska (1904) |
Władysław Franciszek Maciejewski (ur. 5 lutego 1864[a] w Wilnie, zm. 12 listopada 1913 w Warszawie) – polski inżynier, konstruktor kotłów parowych.
Życiorys
Ukończył w 1881 roku szkołę realną w Warszawie. W latach 1881–1882 studiował na Wydziale Inżynieryjnym Politechniki Ryskiej, a następnie (dyplom z wyróżnieniem) na Wydziale Mechanicznym (1882–1887). W czasie studiów był aktywnym działaczem korporacji studenckich: został przyjęty do Arkonii w 1881 roku (nr ew. 206), wystąpił w 1883 roku, był jednym ze współzałożycieli Welecji w tymże roku[1].
Po studiach pracował jako konstruktor, a później dyrektor techniczny w firmie „Fitzner i Gamper” w Warszawie, Rydze i Sosnowcu (w latach 1889–1908). Był założycielem i kierownikiem Fabryki Przewodów Rur(k)owych „Comensator”, autorem wynalazków i patentów, m.in. kotła wodnorurkowego (Grand Prix na Wystawie Światowej w Paryżu w 1900 roku) oraz kotła o płomienicach falistych. Był również autorem wielu artykułów w prasie fachowej i wykładowcą w Średniej Szkole Mechaniczno-Technicznej M. Mittego znanej później pod nazwą Szkoły Wawelberga i Rotwanda.
Życie rodzinne
Władysław Maciejewski był synem Karola i Michaliny z domu Francuzowicz. Miał 3 siostry: Zofię Michalinę (której zięciem był Leszek Majewski, a prawnukami – m.in. Krzysztof Luft i Bogumił Luft), Marię Jadwigę (która wyszła za Mieczysława Pfeiffera, syna Stanisława Pfeiffera) i Janinę. Najstarsza córka Marii i Mieczysława Pfeifferów, Halina wyszła za Karola Szlenkiera, a kolejna ich córka, Wanda, wyszła za Przemysława Kleniewskiego, syna Jana Kleniewskiego.
Władysław Maciejewski ożenił się 15 lutego 1904 roku w Warszawie z Marią Kazimierą Józefą Jacuńską, siostrą cioteczną Anny Podgórskiej.
Zmarł w 1913 roku, spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera Z-III-4)[2].
Uwagi
- ↑ Na nagrobku widnieje data 1865.
Przypisy
- ↑ K! Welecja – rys historyczny. [dostęp 2013-08-10].
- ↑ Cmentarz Powązkowski w Warszawie. (red.). Krajowa Agencja Wydawnicza, 1984. ISBN 83-03-00758-0.
Bibliografia
- Maciejewski Władysław. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 19. Wrocław – Warszawa – Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, s. 46.
- Władysław Maciejewski w Wielkiej genealogii Marka Minakowskiego. [dostęp 2013-08-10].
Media użyte na tej stronie
Autor: AldraW, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grób Władysława Maciejewskiego na warszawskim Cmentarzu Powązkowskim
Władysław Maciejewski