Władysław Malecki

Władysław Malecki
Ilustracja
Sejm bociani, olej na płótnie, 1879, MNK
Imię i nazwisko

Władysław Aleksander Malecki

Data i miejsce urodzenia

3 stycznia 1836
Masłów Pierwszy

Data i miejsce śmierci

5 marca 1900
Szydłowiec

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

realizm

Ważne dzieła

Sejm bociani

Władysław Aleksander Malecki (ur. 3 stycznia 1836 w Masłowie, zm. 5 marca 1900 w Szydłowcu) – malarz realista, pejzażysta, przedstawiciel szkoły monachijskiej w malarstwie.

Życiorys

Urodził się jako drugi z trzech synów Ignacego i Karoliny z Chmielewskich (starszy brat – Franciszek, młodszy – Bolesław). Maleccy wywodzili się ze zubożałej rodziny szlacheckiej. Ojciec pracował w adm. jako pisarz prowentowy. Niedługo po narodzinach drugiego syna rodzina przeniosła się do Suchedniowa, gdzie Ignacy zostaje kasjerem tamtejszych zakładów górniczych.

W latach 1852–1856 Malecki studiował malarstwo w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie pod kierunkiem Chrystiana Breslauera. W 1856 zatrudnił się w pracowni dekoratorskiej Antonia Sacchettiego jako pomocnik mistrza. Pod jego okiem stopniowo zyskiwał uznanie. W 1861 po raz pierwszy zaprezentował swoje prace na wystawie Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych.

Dzięki rządowemu stypendium Malecki wyjechał 4 października 1866 do Monachium, aby kontynuować studia. Kształcił się tam pod okiem Eduarda Schleicha[1] Nie występuje jednak w katalogu immatrykulacyjnym Akademii Monachijskiej.

Twórczość

Na twórczość Władysława Maleckiego nie wpłynął silnie warsztat pierwszego nauczyciela. Jakkolwiek zauważalne są pewne elementy stylu Chrystiana Breslaura – zwłaszcza w 1. okresie monachijskim (1866-1869) – to jednak jest on twórcą ambitnym. Już na pierwszej swojej wystawie dał się poznać jako artysta samodzielny, o wyraźnym, osobistym warsztacie. Pierwsze prace silnie akademickie (m.in. Niepokalane Poczęcie, Kościół w Szydłowcu, Krajobraz wiejski – Chlewiska). Wpływ mistrza – zarówno w okresie świętokrzyskim, jak i później – ogranicza się do metody tworzenia szkiców do kompozycji większych dzieł, gdzie artysta szczególnie ceni sobie studium z natury, zwłaszcza w plenerze.

Przypisy

  1. Jerzy. Malinowski, Malarstwo polskie XIX wieku, Warszawa: Wyd. DiG, 2003, s. 176, ISBN 83-7181-290-6, OCLC 54704215.

Bibliografia

  • Alojzy Oborny: Władysław Malecki – mistrz pejzażu. [W:] Z dziejów powiatu szydłowieckiego. Red. Marek Przeniosło. [Kielce] – Szydłowiec: Wyd. „Panzet”, 2009, s. 129–147. ISBN 978-83-61240-84-6.

Media użyte na tej stronie