Władysław Maluszycki

Władysław Maluszycki
pułkownik artylerii pułkownik artylerii
Data i miejsce urodzenia6 czerwca 1873
Mohylew
Data i miejsce śmierci1940
Charków
Przebieg służby
Lata służbydo 1927 i 1939-1940
Siły zbrojneCoat of Arms of Russian Empire.svg Armia Imperium Rosyjskiego
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie
Jednostki20 Pułk Artylerii Polowej
PKU Zamość
PKU Sochaczew
Stanowiskadowódca pułku artylerii
komendant PKU
Główne wojny i bitwyI wojna światowa wojna polsko-bolszewicka
Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920-1941)

Władysław Maluszycki (ur. 6 czerwca 1873 w Mohylewie, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – pułkownik artylerii Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Władysław Maluszycki urodził się 6 czerwca 1873 roku w Mohylewie, w rodzinie Feliksa i Anastazji z Jacynów[1]. W 1918 pełnił służbę w II Korpusie Polskim w Rosji na stanowisku dowódcy 4 Brygady Artylerii. W 1920 roku, w czasie wojny z bolszewikami, walczył w składzie Grupy Artylerii Radzymin[1].

Następnie dowodził 20 pułkiem artylerii polowej. 9 listopada 1920 roku został zwolniony ze stanowiska dowódcy pułku[2]. Później służył w 1 pułku artylerii polowej oraz Powiatowej Komendzie Uzupełnień Zamość na stanowisku komendanta. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 26. lokatą w korpusie oficerów artylerii. W maju 1923 został przydzielony do PKU Sochaczew w Grodzisku na stanowisko komendanta[3], lecz już w następnym miesiącu został zwolniony ze stanowiska i przydzielony do Rezerwy Oficerów Sztabowych DOK VIII w Toruniu[4][5]. 1 marca 1924, w związku z likwidacją Rezerwy Oficerów Sztabowych DOK VIII, został przydzielony do macierzystego 27 pułku artylerii polowej we Włodzimierzu z równoczesnym odkomenderowaniem do Szefostwa Artylerii i Uzbrojenia DOK VIII w Toruniu, do czasu otrzymania przydziału na etatowe stanowisko[6][7]. Później w 8 Okręgowej Składnicy Artylerii. Z dniem 1 marca 1927 został mu udzielony dwumiesięczny urlop z zachowaniem uposażenia, a z dniem 30 kwietnia tego roku został przeniesiony w stan spoczynku[8]. W 1934 pozostawał na ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III z przydziałem mobilizacyjnym do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I (dyspozycja dowódcy Okręgu Korpusu Nr I)[9].

Został osadnikiem wojskowym w powiecie kowelskim[10].

W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku po agresji ZSRR na Polskę dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku. Wiosną 1940 roku został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i pogrzebany w Piatichatkach. Od 17 czerwca 2000 roku spoczywa na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie.

Postanowieniem nr 112-48-07 Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z dnia 5 października 2007 roku został awansowany pośmiertnie do stopnia generała brygady[11]. Awans został ogłoszony w dniu 9 listopada 2007 roku w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Ordery i odznaczenia

Zobacz też

Przypisy

  1. a b Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 327.
  2. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 50 z 29 grudnia 1920 roku, s. 1441.
  3. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 30 z 19 maja 1923 roku, s. 280.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 42 z 24 czerwca 1923 roku, s. 426.
  5. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 767, 813.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 23 z 11 marca 1924 roku, s. 114.
  7. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 688, 736.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 5 lutego 1927 roku, s. 38, 44.
  9. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 341, 850.
  10. Osadnicy wojskowi – lista kompletna. kresy.genealodzy.pl. s. 119. [dostęp 2015-04-05].
  11. M.P. z 2007 r. nr 85, poz. 885
  12. Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 2033 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 40, poz. 1854, s. 1553)

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
POL Krzyż Walecznych (1920) BAR.svg
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).
Coat of Arms of Russian Empire.svg
Central element of the Russian imperial coat of arms.
PL Epolet plk.svg
Naramiennik pułkownika Wojska Polskiego (1919-39).