Władysław Marchoł

Władysław Marchoł

Mazur

major
Data i miejsce urodzenia	24 lipca 1913 Nacpolsk
Data śmierci	7 września 1968
Przebieg służby
Formacja	Wojsko Polskie Rewolucyjne Rady Robotniczo-Chłopskie „Młot i Sierp” Gwardia Ludowa Armia Ludowa
Jednostki	Brygada AL „Synowie Ziemi Mazowieckiej” Komenda Główna Milicji Obywatelskiej Departament Techniki MSW
Stanowiska	Dowódca Okręgu Płock GL/AL Dowódca brygady partyzanckiej
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa Wojna obronna Bitwa pod Pokrytkami
Późniejsza praca	Zastępcy szefa Wydziału Personalnego KG MO Dowódca Grupy Operacyjnej KW MO „Dolny Śląsk” Komendant wojewódzki MO w Olsztynie Zastępcą komendanta ORMO w Bydgoszczy Zastępca komendanta wojewódzkiego MO w Krakowie
Odznaczenia

Grób Władysława Mazura na Cmentarzu wojskowym na Powązkach

Władysław Marchoł, pseud. Mazur (ur. 24 lipca 1913 w Nacpolsku, zm. 7 września 1968) – polski działacz ruchu ludowego, członek PPR i PZPR, oficer Armii Ludowej, Milicji Obywatelskiej oraz Służby Bezpieczeństwa.

Życiorys

Syn Piotra i Ewy. Miał wykształcenie średnie, od 1930 był działaczem ZMW RP „Wici”, a od 1933 Stronnictwa Ludowego. W latach 1934–1935 odbywał służbę wojskową i został kapralem. W 1939 brał udział w wojnie obronnej. Wzięty do niemieckiej niewoli, w lipcu 1940 zbiegł z obozu jenieckiego i wstąpił do organizacji Rewolucyjne Rady Robotniczo-Chłopskie „Młot i Sierp”, od lipca 1941 członek Komitetu Powiatowego tej organizacji. Od 1942 członek KP Polskiej Partii Robotniczej, od lipca 1943 dowódca Okręgu Płockiego Gwardii Ludowej i członek Komitetu Okręgowego PPR. Od sierpnia 1943 porucznik GL, od stycznia 1944 kapitan AL. Od 9 lipca 1944 przedstawiciel AL w konspiracyjnej Wojewódzkiej Radzie Narodowej na Mazowszu. Współtwórca Brygady AL „Synowie Ziemi Mazowieckiej”, której został dowódcą w sierpniu 1944. Uczestnik wielu akcji i walk z Niemcami^[1].

7 lutego 1945 objął funkcję zastępcy szefa Wydziału Personalnego w Komendzie Głównej Milicji Obywatelskiej w Warszawie. W kwietniu 1945 został dowódcą Grupy Operacyjnej „Dolny Śląsk” przy Komendzie Wojewódzkiej MO we Wrocławiu, w 1946 – komendantem wojewódzkim MO w Olsztynie, a w 1947 – zastępcą komendanta ds. ORMO w KW MO w Bydgoszczy. W latach 1948–1950 był zastępcą komendanta wojewódzkiego MO w Krakowie. W lutym 1950 przeszedł do dyspozycji Komitetu Centralnego PZPR^[2].

W 1952 ukończył 2-letnią Szkołę Partyjną przy KC PZPR. W maju 1962 odbył kurs dla nowo przyjętych funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa. W latach 1962–1966 był starszym oficerem techniki operacyjnej w Biurze „T” MSW^[2]. Od 1966 na emeryturze, pracował społecznie w Komisji Historii Partii przy WKW PZPR.

Życie prywatne

Poślubił Honoratę z domu Sobiesiak (ur. 11 stycznia 1916, zm. 8 września 2014). Para spoczywa na wojskowych Powązkach (kwatera A12-5-23)^[3].

Awanse

• oficer GL - 1942
• porucznik - sierpień 1943
• kapitan - styczeń 1944
• major - 1944

Odznaczenia

• Order Krzyża Grunwaldu III klasy
• Order Virtuti Militari V klasy
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1946)^[4]
• Krzyż Partyzancki
• Medal Zwycięstwa i Wolności 1945

Przypisy

Bibliografia

• Okręg płocki 1942–1945. Z walk PPR, GL–AL, red. Tadeusz Pietrzak, Warszawa 1974.
• Józef Bolesław Garas, Oddziały Gwardii Ludowej i Armii Ludowej 1942–1945, Warszawa 1971.
• Mała Encyklopedia Wojskowa (K-Q). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1970.