Władysław Mika
 major | |
| Data i miejsce urodzenia | 15 stycznia 1908 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 19 września 1973 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1939–1945 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | 1 Dywizja Piechoty Legionów |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 _BAR.svg){kind=small} _BAR.svg){kind=small} | |
Władysław Mika pseudonim Korwin, Narcyz[1] (ur. 15 stycznia 1908 w Brzózie, zm. 19 września 1973 w Poznaniu[2]) – major Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się w rodzinie Józefa i Marcjanny z Chmielewskich[1]. W rodzinnej wsi ukończył szkołę powszechną, a następnie kontynuował naukę w gimnazjum. W latach 1928–1929 uczył się w Szkole Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej, a w latach 1929–1932 w Szkole Podchorążych Inżynierii w Warszawie. 7 sierpnia 1932 prezydent RP mianował go podporucznikiem w korpusie oficerów łączności z dniem 15 sierpnia 1931 i 29. lokatą, a minister spraw wojskowych wcielił do 7 Batalionu Telegraficznego w Poznaniu na stanowisko dowódcy plutonu[3]. 5 marca 1934 prezydent RP nadał mu z dniem 1 stycznia 1934 stopień porucznika w korpusie oficerów łączności i 34. lokatą[4][5]. W marcu 1939 pełnił służbę w Szkole Podchorążych Piechoty w Komorowie na stanowisku instruktora łączności II batalionu[6].
W kampanii wrześniowej 1939 walczył na stanowisku dowódcy kompanii telefonicznej 1 Dywizji Piechoty Legionów. Przeszedł 1 DP Leg. od Prus Wschodnich poprzez Pułtusk, Wyszków, Kałuszyn, Jagodno, Tarnawatkę i Biłgoraj. Brał udział w bojach pod Wyszkowem i Tarnawatką[2].
Od 1940 roku uczestniczył w konspiracji w ZWZ–AK, gdzie został przydzielony do Oddziału Łączności KG ZWZ AK[7]. W 1942 został awansowany do stopnia kapitana, a w 1944 roku do stopnia majora. Brał udział w powstaniu warszawskim[1].
Pochowany został na cmentarzu Junikowskim w Poznaniu. Był żonaty z Teodozją z domu Płoszajską[2].
Ordery i odznaczenia
W ZWZ AK odznaczony został Orderem Virtuti Militari kl.5, Krzyżem Walecznych i Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami[2].
Przypisy
- ↑ a b c Władysław Mika. 1944.pl. [dostęp 2012-01-22]. (pol.).
- ↑ a b c d Mika Władysław (Korwin, Narcyz). akwielkopolska.pl. [dostęp 2012-01-22]. (pol.).
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 15 sierpnia 1932, s. 350, 357, 358.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 5 marca 1934, s. 83.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 268.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 456.
- ↑ Polska Podziemna Komenda Główna ZWZ - AK 1940-1944. dws-xip.pl. [dostęp 2012-01-22]. (pol.).
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
Media użyte na tej stronie
Naramiennik majora Wojska Polskiego (1919-39).
Baretka: Krzyż Walecznych (1941).
Baretka: Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami – II RP (1942).