Władysław Oporowski

Władysław Oporowski
Prymas Polski i Litwy
Ilustracja
Herb duchownego
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

1395
Oporów

Data i miejsce śmierci

11 marca 1453
Oporów

Arcybiskup gnieźnieński
Okres sprawowania

1449–1453

Prymas Polski
Okres sprawowania

1449–1453

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Nominacja biskupia

1 marca 1434

Sakra biskupia

19 września 1434

Władysław z Oporowa herbu Sulima (ur. ok. 1395 w Oporowie, zm. 11 marca 1453 w Oporowie) – arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski w latach 1449-1453, biskup kujawski 1434-1449, podkanclerzy koronny.

Życiorys

Był drugim synem wojewody łęczyckiego Mikołaja z Oporowa herbu Sulima. Uzyskał wykształcenie uniwersyteckie (w Padwie) i tytuł naukowy doktora dekretów. Profesor na wydziale prawa i rektor Uniwersytetu Krakowskiego (1426). Pracował w kancelarii królewskiej Władysława II Jagiełły, z czasem uzyskując urząd podkanclerzego Królestwa Polskiego (1429-1434). Był jednym z najważniejszych współpracowników króla w polityce zagranicznej. Wraz z Mikołajem Kiczką, uczestniczył w 1422 w procesie rzymskim toczącym się pomiędzy Polską a Zakonem krzyżackimi. Był obecny przy wystawieniu przez Władysława II Jagiełłę przywileju jedlneńskiego w 1430 roku[1]. 31 grudnia 1435 roku podpisał akt pokoju w Brześciu Kujawskim[2].

Był uczestnikiem konfederacji Zbigniewa Oleśnickiego w 1438 roku[3].

Piastował różne beneficja i urzędy kościelne, z których najważniejsze to: biskupstwo włocławskie (1434-1449) i arcybiskupstwo gnieźnieńskie (1449-1453). Jako arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski stał przez 4 lata na czele kościoła polskiego. Był fundatorem gotyckiego zamku w Oporowie koło Kutna, gdzie zmarł 11 marca 1453[4]

Przypisy

  1. Franciszek Piekosiński, Wiece, sejmiki, sejmy i przywileje ziemskie w Polsce wieków średnich, Kraków 1900, s. 43.
  2. Codex diplomaticus Regni Poloniae et Magni Ducatus Lituaniae, wydał Maciej Dodgiel, t. 4, Wilno 1764, s. 133.
  3. Codex epistolaris saeculi decimi quinti. T. 2, 1382-1445, Kraków 1891, s. 366.
  4. Bernadeta Kruszyk, Władysław Oporowski, Poczet Arcybiskupów Gnieźnieńskich, Archidiecezja Gnieźnieńska

Bibliografia

  • J. Fijałek, Polonia apud Italos scholastica saeculum XV, Kraków 1900, s. 54-57.
  • A. Gąsiorowski, Oporowski Władysław (właściwie Władysław z Oporowa) h. Sulima (zm. 1453), podkanclerzy koronny, biskup włocławski, potem arcybiskup gnieźnieński i prymas, Polski Słownik Biograficzny, t. XXIV, Wrocław 1979, s. 142-144.
  • J. Korytkowski, Arcybiskupi gnieźnieńscy, prymasowie i metropolici polscy od roku 1000 aż do roku 1821, t. I-V, Poznań 1888-1892.
  • M. Kosman, Poczet prymasów Polski, Warszawa 1997, s. 85-88.
  • P. Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce. Słownik biograficzny, Warszawa 1992, s. 155.
  • K. R. Prokop, Arcybiskupi gnieźnieńscy w tysiącleciu, Kraków 2000, s. 130-133.
  • Zofia Wilk-Woś, Władysław z Oporowa (ok. 1395-1453), podkanclerzy królewski, biskup włocławski i arcybiskup gnieźnieński, „Studia Claramontana”, t. 21, 2003, s. 174-449.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

REF new (questionmark).svg
Autor: Sławobóg, Licencja: LGPL
Icon for missing references
Kanclerz.PNG
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Mathiasrex (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC BY 2.5
lengyel kancellárok címere
POL COA Władysław Oporowski.svg
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape ., Licencja: CC BY-SA 3.0
Herb Władysława Oporowskiego