Władysław Orłowski (1922–1989)

Władysław Orłowski (ur. 27 czerwca 1922 w Warszawie, zm. 5 stycznia 1989 w Łodzi) – polski prozaik, autor sztuk scenicznych i publicysta.

W 1940 roku został wysiedlony z Łodzi. Po roku 1940 działał w Armii Krajowej. Brał udział w powstaniu warszawskim. W latach 1944–1945 był jeńcem w stalagu.

Po wojnie w latach 1945–1958 był redaktorem prasy łódzkiej. Ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1962–1968 był naczelnym redaktorem Wytwórni Filmów Oświatowych. W 1970 roku uzyskał stopień doktora w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk za rozprawę Podstawowa problematyka adaptacji filmowych i telewizyjnych tekstów literackich na wybranych przykładach.

Debiutował w 1961 roku jako autor sztuki scenicznej Sprawiedliwość w Kioto.

Twórczość wybrana

  • Z książki na ekran
  • Cudza miłość, cudze cierpienie
  • Idę razem z wami
  • Urodzinowy wieczór
  • Dynastia bez herbu
  • Niezwykłe przygody Józefiny
  • Wołanie z pustej przestrzeni
  • Odłamki

Nagrody

Przypisy

  1. Nagrody Miasta Łodzi. „Dziennik Łódzki”. Rok VXIII, Nr 16 (6561), s. 4, Piątek, 19 stycznia 1968.  Zob. wersję zdygitalizowaną w Bibliotece Cyfrowej „Regionalia Ziemi Łódzkiej”: Dziennik Łódzki. 1968-01-19 R. 23 nr 16.
  2. a b Nagrody Miasta Łodzi. Biuletyn informacji publicznej - BIP ŁÓDŹ (bip.uml.lodz.pl). [dostęp 2022-08-26].

Bibliografia

  • Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939–1991: Leksykon. Wydawn. Nauk. PWN. ISBN 83-01-11593-9.