Władysław Ortyl

Władysław Ortyl

(c) Kancelaria Senatu Rzeczypospolitej Polskiej , CC BY-SA 3.0 pl
Data i miejsce urodzenia	27 czerwca 1954 Mielec
Marszałek województwa podkarpackiego
Okres	od 27 maja 2013
Przynależność polityczna	Prawo i Sprawiedliwość
Poprzednik	Mirosław Karapyta
Odznaczenia

Władysław Zenon Ortyl (ur. 27 czerwca 1954 w Mielcu^[1]) – polski polityk, inżynier, samorządowiec, senator VI, VII i VIII kadencji, w latach 2005–2007 sekretarz stanu w Ministerstwie Rozwoju Regionalnego, od 2013 marszałek województwa podkarpackiego.

Życiorys

Ukończył w 1979 studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Rzeszowskiej im. Ignacego Łukasiewicza w Rzeszowie, specjalizując się w konstrukcjach lotniczych.

Od 1979 do 1992 pracował w Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Sprzętu Komunikacyjnego w Mielcu, następnie do 1998 był prezesem Zarządu Agencji Rozwoju Regionalnego MARR S.A., a w latach 2002–2005 pełnomocnikiem zarządu. Od 1979 do 1981 był także zatrudniony jako nauczyciel w Technikum Mechanicznym w Mielcu, a w latach 1997–1999 w I Liceum Ogólnokształcącym.

Od 1998 do 2005 zasiadał w sejmiku podkarpackim, przez pierwsze cztery lata zajmując stanowisko członka zarządu i wicemarszałka. Odpowiadał m.in. za programowanie i wdrażanie programów pomocowych Unii Europejskiej, program Aktywizacji Obszarów Wiejskich Banku Światowego, planowanie przestrzenne i rozwój regionalnym.

W 1980 wstąpił do NSZZ „Solidarność”. W latach 1989–1991 był wiceprzewodniczącym i przewodniczącym komisji zakładowej Solidarności WSK PZL i OBR-SK Mielec oraz członkiem zarządu regionu związku z Rzeszowie, a od 1990 do 1991 wiceprzewodniczącym sekcji krajowej NSZZ „Solidarność” Przemysłu Lotniczego.

Przez rok (1990–1991) działał w Porozumieniu Centrum, w latach 1998–2004 był członkiem Ruchu Społecznego AWS (od 2002 działającego pod nazwą Ruch Społeczny), zasiadając we władzach krajowych tej partii i kierując jej strukturami wojewódzkimi. Należy do licznych stowarzyszeń, w latach 1993–1996 był członkiem zarządu oraz wiceprezesem Krajowego Stowarzyszenia Agencji i Fundacji Rozwoju Regionalnego w Warszawie, później do 1999 członkiem rady programowej tego stowarzyszenia. W 1997 zakładał Stowarzyszenie „Inkubator Przedsiębiorczości IN-MARR” w Mielcu, przewodniczył jego komisji rewizyjnej, a w 2003 objął stanowisko wiceprezesa zarządu. Należy do Stowarzyszenia Promocji Przedsiębiorczości w Rzeszowie oraz Stowarzyszenia na rzecz Wsparcia Przemian w Polskim Rolnictwie „Klub Integracji z Wiejską Europą” w Rzeszowie. W wyborach parlamentarnych w 2001 bez powodzenia kandydował do Sejmu z listy Akcji Wyborczej Solidarność Prawicy. Od 2001 do 2003 zasiadał w radzie nadzorczej Agencji Rozwoju Przemysłu S.A. w Warszawie.

W wyborach parlamentarnych w 2005 został wybrany na senatora VI kadencji z ramienia Prawa i Sprawiedliwości w okręgu rzeszowskim. Od 7 listopada 2005 do 20 listopada 2007 pełnił funkcję sekretarza stanu w Ministerstwie Rozwoju Regionalnego. W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi uzyskał mandat senatorski, otrzymując 187 210 głosów. W wyborach w 2011 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w okręgu nr 55^[2].

27 maja 2013 sejmik podkarpacki powołał go na stanowisko marszałka województwa – stracił tym samym mandat senatorski^[3]. W wyborach w 2014 wybrany do sejmiku V kadencji, 28 listopada 2014 po raz drugi objął funkcję marszałka^[4].

W październiku 2015 został członkiem Narodowej Rady Rozwoju powołanej przez prezydenta Andrzeja Dudę^[5]. W 2018 ponownie uzyskał mandat radnego województwa^[6]. 19 listopada tego samego roku został po raz kolejny wybrany na marszałka^[7].

Odznaczenia i wyróżnienia

W 2015 odznaczony przez prezydenta Andrzeja Dudę Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski^[8][9]. W 2017 odznaczony Brązową Odznaką „Zasłużony dla Ochrony Przeciwpożarowej”^[10].

W 2018 otrzymał Medal 100-lecia Odzyskania Niepodległości^[11][12], w 2019 Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości^[13].

W 2017 otrzymał Złoty Medal Akademii Polskiego Sukcesu^[14]. W 2021 wyróżniony statuetką „Promotor Polski” w ramach programu „Teraz Polska”^[15].

W 2016 i 2021 powoływany w skład Kapituły Orderu Odrodzenia Polski na kolejne kadencje^[16][17].

Życie prywatne

Żonaty, ma dwoje dzieci.

Przypisy

Bibliografia

• Biogram na stronie Senatu (VII kadencja). [dostęp 2014-12-22].