Władysław Piłatowski

Władysław Piłatowski
Data i miejsce urodzenia

1 grudnia 1925
Konotopie

Data i miejsce śmierci

31 grudnia 2007
Warszawa

Zawód, zajęcie

polityk

Alma Mater

Centralna Szkoła Partyjna PZPR

Stanowisko

poseł na Sejm PRL IV i V kadencji (1965–1972)

Partia

PPR, PZPR

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy II klasy Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Władysław Piłatowski (ur. 1 grudnia 1925 w Konotopiu, zm. 31 grudnia 2007 w Warszawie[1]) – polski polityk komunistyczny, poseł na Sejm PRL IV i V kadencji.

Życiorys

Syn Feliksa i Stanisławy[1]. W latach 1939–1942 i 1942–1943 był więziony przez Niemców w Malborku, a w 1943 został wywieziony na roboty przymusowe do folwarku obszarniczego Rosengart w Niemczech (do 1945). Od 1946 do 1947 był traktorzystą w Państwowym Przedsiębiorstwie Traktorów i Maszyn Rolniczych w Jaworze, a w latach 1947–1950 monterem i mistrzem warsztatowym w tamtejszym Traktorowym Ośrodku Rolnym.

Był działaczem Polskiej Partii Robotniczej (od 1946) i Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Od 1950 do 1951 był słuchaczem w Wojewódzkiej Szkole Partyjnej we Wrocławiu, następnie (do 1952) kierownikiem wydziału w Państwowym Ośrodku Maszynowym w Złotoryi, a w latach 1954–1956 słuchaczem w Centralnej Szkole Partyjnej przy KC PZPR. W latach 1956–1957 był I sekretarzem Komitetu Powiatowego PZPR w Jeleniej Górze, następnie (do 1960) przewodniczącym Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej we Wrocławiu, w latach 1960–1963 sekretarzem organizacyjnym tamtejszego Komitetu Wojewódzkiego partii, a od 1963 do 1971 pełnił funkcję I sekretarza KW PZPR we Wrocławiu. Od 1964 do 1971 był również członkiem Komitetu Centralnego PZPR. W latach 1965–1972 był posłem na Sejm IV i V kadencji.

Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym Południowym[2].

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ a b Władysław Piłatowski. rejestry-notarialne.pl.
  2. ↑ Wyszukiwarka grobów w Warszawie

Bibliografia