Władysław Poderni
 generał brygady | |
| Data i miejsce urodzenia | 11 stycznia 1861 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 29 października 1928 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | Armia Imperium Rosyjskiego |
| Jednostki | |
| Stanowiska | dowódca pułku |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
.svg){kind=small} | |
Władysław Poderni vel Pedeni[1][2] (ur. 11 stycznia 1861 w Lublinie, zm. 29 października 1928 w Polesiu Rowskim) – generał brygady Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się 11 stycznia 1861 w Lublinie[2]. Ukończył sześć klas szkoły realnej w Wilnie i Jelizawetgradzką Szkołę Kadetów Kawalerii w Jelizawetgradzie[2]. Służbę w armii rosyjskiej rozpoczął 26 czerwca 1878[2]. Awansował na kolejne stopnie: podporucznika (1882), porucznika (1887), sztabsrotmistrza (1891), rotmistrza (1892), podpułkownik (1910) i pułkownika (1917)[2]. Był oficerem 4 Mariupolskiego Pułku Huzarów(ros.) w Białymstoku[3][4]. W jego szeregach walczył na I wojnie światowej[5], a później był dowodcą 2 oficerskiej legii jazdy w składzie I Korpusu Polskiego w Rosji[4].
1 marca 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego z byłych Korpusów wschodnich i byłej armii rosyjskiej, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia pułkownika i przydzielony z dniem 31 stycznia 1919 do Wojskowej Straży Granicznej[6][7]. Od 1919 dowodził 2 Pułkiem Wojskowej Straży Granicznej[8]. 29 maja 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu pułkownika, w kawalerii, w grupie oficerów byłych Korpusów wschodnich i byłej armii rosyjskiej. Był wówczas dowódcą 2 Pułku Strzelców Granicznych[9]. Z dniem 1 maja 1921 roku został przeniesiony w stan spoczynku z prawem noszenia munduru, w stopniu pułkownika jazdy[10].
26 października 1923 Prezydent RP Stanisław Wojciechowski zatwierdził go w stopniu generała brygady[11]. W 1923 jako emerytowany generał brygady zamieszkiwał w Wilnie[12]. Był członkiem Związku Artystów Malarzy[4]. Był żonaty z Bronisławą z Zimodrów (zm. 1930), miał córkę[13][4].
Zmarł 29 października 1928 w Polesiu Rowskim[4][14][1]. 3 listopada 1928 został pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 83, rząd 6, miejsce 4)[4][15].
Siostrzeńcem generała był Mieczysław Rycharski, kawaler Orderu Virtuti Militari[16].
Ordery i odznaczenia
- Order Świętego Stanisława 2 stopnia z mieczami – 21 lipca 1915[5]
Przypisy
- ↑ a b Kryska-Karski i Żurakowski 1991 ↓, s. 148.
- ↑ a b c d e Stawecki 1994 ↓, s. 255.
- ↑ Ogólny spis oficerów 1909 ↓, s. 552.
- ↑ a b c d e f Władysław Poderni. Nekrolog. „Kurier Warszawski”. Nr 304, s. 10, 2 listopada 1928.
- ↑ a b Памяти героев Великой войны 1914–1918 : Поиск героев войны : Подерни Владислав. Ministerstwo Obrony Federacji Rosyjskiej Zarząd ds. utrwalenia pamięci poległych w obronie Ojczyzny. [dostęp 2022-09-28]. (ros.).
- ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 27 z 11 marca 1919, poz. 868.
- ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 29 z 15 marca 1919, poz. 932.
- ↑ Wojskowa Straz Graniczna 1919-1920. Muzeum Polskich Formacji Granicznych. [dostęp 2022-09-28].
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 9 czerwca 1920, s. 399.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 23 kwietnia 1921, s. 822.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 70 z 7 listopada 1923, s. 738.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1577.
- ↑ „Kurier Warszawski”. Nr 205, s. 8, 29 lipca 1931.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 29 stycznia 1930, s. 38.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: WŁADYSŁAW PODERNI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2015-06-21].
- ↑ Rodzina Mirosława Brożek : Helena Rycharska z domu Poderni. MyHeritage. [dostęp 2022-09-28]..
Bibliografia
- Общий список офицерским чинам русской императорской армии. Составлен по 1-е января 1909 г.. Sankt Petersburg: Drukarnia Wojskowa, 1909.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Tadeusz Kryska-Karski, Stanisław Żurakowski: Generałowie Polski niepodległej. Warszawa: Editions Spotkania, 1991.
- Piotr Stawecki: Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 83-11-08262-6.
Media użyte na tej stronie
Naramiennik generała brygady Wojska Polskiego (1919-39).
Baretka Orderu św. Stanisława.
Autor: Krzem Anonim, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Władysława Poderniego na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 83, rząd 6, grób 4)