Władysław Rabski

Władysław Rabski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia27 kwietnia 1865
Kępno
Data śmierci31 lipca 1925
Zawód, zajęciePolski literat, dramaturg, krytyk literacki i teatralny.
Tablica ku pamięci Władysława Rabskiego na ścianie kościoła rzymskokatolickiego w Kępnie

Władysław Rabski (ur. 27 kwietnia 1865 w Kępnie, zm. 31 lipca 1925) – polski krytyk literacki i teatralny, publicysta, pisarz i dramaturg. Posługiwał się pseudonimami: Kaprys, Lector i Sulla.

Życiorys

Gimnazjum ukończył w Poznaniu, później zapisał się na wydział filozoficzny wszechnicy berlińskiej, w 1892 otrzymał stopień doktora filozofii na podstawie rozprawy pt. Über die Satiren des Christoph Opaliński. Wcześnie poświęcił się dziennikarstwu, zamieszczając cały szereg wierszy i nowel w czasopismach poznańskich i warszawskich. Po otrzymaniu dyplomu uniwersyteckiego osiadł w Poznaniu, gdzie w latach 18921894 pracował w „Dzienniku Poznańskim”, następnie został powołany na stanowisko redaktora naczelnego nowo powstałego w 1895Przeglądu Poznańskiego”, który redagował do jego likwidacji w 1896. Był członkiem Ligi Narodowej w 1898 roku[1].

Po zamknięciu „Przeglądu Poznańskiego” przeniósł się do Warszawy, pisując do „Ateneum”, „Głosu”, „Prawdy”, „Tygodnika Ilustrowanego”, „Wieku” i „Kurjera Warszawskiego”. W czasie I wojny światowej mieszkał w Petersburgu. W lipcu 1917 roku został członkiem Rady Polskiej Zjednoczenia Międzypartyjnego w Moskwie[2].

W II Rzeczypospolitej od 1922 poseł na Sejm z ramienia Narodowej Demokracji. W Sejmie Rzeczypospolitej Polskiej I kadencji był członkiem klubu Związku Ludowo-Narodowego[3].

Pochowany został na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 51-1-28)[4].

Grób historyka Aleksandra Kraushara, jego córki Zuzanny Rabskiej i jej męża Władysława Rabskiego na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Jego żoną była poetka i publicystka Zuzanna Rabska, a córką Aleksandra Stypułkowska.

Twórczość

Przypisy

  1. Stanisław Kozicki, Historia Ligi Narodowej (okres 1887-1907), Londyn 1964, s. 581.
  2. Polski Zjazd Polityczny w Moskwie : 21 -26 lipca st. st. 1917 r., Piotrogród 1917, s. 14.
  3. Tadeusz i Witold Rzepeccy, Sejm i Senat 1922-1927, Poznań 1923, s. 468.
  4. Cmentarz Stare Powązki: KRAUSHAROWIE I RABSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-02-03].

Bibliografia

  • Literatura polska XX wieku. Przewodnik encyklopedyczny. Tom 2, wyd. PWN, Warszawa 2003

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Aleksander Kraushar, Władysław Rabski, Zuzanna Rabska (grób).JPG
Autor: Mateusz Opasiński, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grób historyka Aleksandra Kraushara, jego córki Zuznanny Rabskiej i jej męża Władysława Rabskiego na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie
Kepno Rabski.jpg
Autor: Slawomir D-K, Licencja: CC BY 3.0
Tablica ku pamięci Władysława Rabskiego na ścianie kościoła rzymskokatolickiego w Kępnie