Władysław Rozmarynowski
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | Legiony Polskie[1] |
| Późniejsza praca | urzędnik państwowy |
| Odznaczenia | |
 | |
Władysław Stefan Rozmarynowski ps. Stefan Żarski (ur. 2 stycznia 1897 w Warszawie, zm. 1946) − polski wojskowy, major Wojska Polskiego i urzędnik państwowy.
Życiorys
Władysław Rozmarynowski urodził się 2 stycznia 1897 roku w Warszawie jako syn Józefa i Stanisławy z domu Głowińskiej. W czasie I wojny światowej służył w 1 plutonie 1 Brygady Legionów Polskich. Po wyzdrowieniu powrócił do służby, trafił do 4 kompanii 6 Pułku Piechoty Legionów. Został ranny w bitwie pod Opatowem 7 marca 1916 roku i trafił do rosyjskiej niewoli, z której uciekł w na przełomie 1917 i 1918 roku[1], po ucieczce współorganizował POW[2]. Od 1919 do 1927 roku pracował w Sekcji Opieki Ministerwstwa Spraw Wojskowych, po czym przeszedł do pracy w cywilnej administracji państwowej[1].
Od 1927 roku pracował dwa lata jako starosta sandomierski[1], jednocześnie został naczelnikiem w Chropaczowie[3]. Z dniem 31 grudnia 1928 roku przeniesiono go na stanowisko starosty do Rawy Mazowieckiej[4], a po kolejnych trzech latach (1932) mianowano starostą płockim[1]. Od 1936 do 1939 roku był natomiast starostą częstochowskim. Podczas kampanii wrześniowej ewakuował się na Kresy Wschodnie, a następnie do Rumunii i na Węgry[2].
Zmarł na emigracji w 1946 roku[2].
Uhonorowany Odznaką Pamiątkową „Pierwszej Kadrowej”[5]
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h Drogi do wolnosci, Pierwsza Kompania Kadrowa (pol.). 2010-08-06. [dostęp 2013-08-19].
- ↑ a b c d Jarosław Kapsa: Historie Jarosława Kapsy. Opowieść 30 (pol.). CZ.info, 2012-10-15. [dostęp 2013-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-11)].
- ↑ Marzena Wojewoda - Rączka: Ratusz w Chropaczowie (pol.). 2008-10-26. [dostęp 2013-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-05)].
- ↑ Wielkie przenosiny w województwach i powiatach (pol.). [dostęp 2013-08-19].
- ↑ 6 sierpień: 1914 - 1934, Warszawa: Zarząd Główny Związku Legjonistów Polskich, 1934, s. 20.
Media użyte na tej stronie
