Władysław Ryszanek
 | |
 podpułkownik dyplomowany piechoty | |
| Data i miejsce urodzenia | 11 września 1893 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 8 marca 1943 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Późniejsza praca | Konsul generalny RP w Hamburgu |
| Odznaczenia | |
   _4r_BAR.svg){kind=small}      | |
Władysław Józef Ryszanek[1] (ur. 11 września 1893 w Bochni, zm. 8 marca 1943 w Rothesay na szkockiej wyspie Bute) – podpułkownik dyplomowany Wojska Polskiego, urzędnik konsularny.
Życiorys
Służył w Legionach Polskich. W latach 20. XX w. był piłkarzem drużyn Strzelec (1922), Lauda (1923) i Pogoń Wilno[2].
Jako oficer zawodowy Wojska Polskiego pełnił m.in. obowiązki jednego z adiutantów Józefa Piłsudskiego (1926), zastępcy komendanta twierdzy w Brześciu, formalnie Specjalnego Oddziału przy Wojskowym Więzieniu Śledczym nr IX (1930).
3 maja 1926 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 lipca 1925 roku i 96. lokatą w korpusie oficerów piechoty[3]. W czerwcu tego roku został przydzielony do Oddziału Sztabowego Ministerstwa Spraw Wojskowych na stanowisko dowódcy oddziału[4]. Z dniem 1 lutego 1927 został przesunięty na stanowisko komendanta Kwatery Głównej MSWojsk.[5] W listopadzie tego roku został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przydziałem do Komendy Miasta Warszawa na stanowisko pełniącego obowiązki zastępcy komendanta[6]. W grudniu 1929 został powołany do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza kursu 1929–1931[7]. 2 grudnia 1930 został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z 1 stycznia 1931 roku i 44. lokatą w korpusie oficerów piechoty[8]. Z dniem 1 września 1931, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera dyplomowanego, został przeniesiony do 21 pułku piechoty w Warszawie na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[9]. W tym samym roku towarzyszył generałowi Gustawowi Orlicz-Dreszerowi w czasie wizyty w Waszyngtonie i Białym Domu. Z dniem 31 maja 1935 został przeniesiony w stan nieczynny na 12 miesięcy[10]. W następnym roku został przeniesiony w stan spoczynku.
1 czerwca został radcą w Ministerstwie Spraw Zagranicznych z V grupą uposażenia, a od 1 września 1936 do 1 września 1939 był konsulem generalnym RP w Hamburgu[11].
We Francji przebywał w obozie karnym Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie w Cerizay, a w Wielkiej Brytanii w Stacji Zbornej Oficerów Rothesay. Tam 8 marca 1943 zmarł i został pochowany na miejscowym cmentarzu[12][13].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 6637
- Krzyż Niepodległości (20 lipca 1932)[14]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (10 listopada 1928)[15]
- Krzyż Walecznych (czterokrotnie: „za czyny męstwa i odwagi wykazane w bojach toczonych w latach 1918–1921”)
- Srebrny Krzyż Zasługi (16 marca 1928)[16]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[11]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[11]
- Krzyż Obrony Lwowa[17]
- Odznaka Sztabu Generalnego
Przypisy
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 24, sprostowano imiona z „Władysław” na „Władysław Józef”.
- ↑ Michał Zichlarz, Z karabinem w dłoni, Dziennik Sport, 1 września 2019 [dostęp 2022-05-23] (pol.).
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 18 z 3 maja 1926 roku, s. 126.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 5 czerwca 1926 roku, s. 176.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 17 marca 1927 roku, s. 86.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 27 z 29 listopada 1927 roku, s. 346.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 376.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 3 grudnia 1930 roku, s. 328.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 października 1931 roku, s. 322.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 1 czerwca 1935 roku, s. 58.
- ↑ a b c Rocznik Służby Zagranicznej 1938 ↓, s. 222.
- ↑ Wykaz poległych 1952 ↓, s. 32.
- ↑ Fotografia grobu ppłk. dypl. Władysława Ryszanka.
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 167, poz. 198 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 632 „za zasługi na polu rozwoju sportu w wojsku i wychowania żołnierza”.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 65, poz. 89 „za zasługi na polu rozwoju sportu w wojsku”.
- ↑ Na podstawie fotografii [1].
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1938. Warszawa: Stowarzyszenie „Samopomoc Urzędników Polskiej Służby Zagranicznej”, 1938.
- Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939–1946. Londyn: Instytut Historyczny im. gen. Sikorskiego, 1952.
- Piotr Cichoracki: Oficerska obsada „Specjalnego Oddziału przy Wojskowym Więzieniu Śledczym nr IX”, Res Historica 31 2011.
- Agnieszka Jędrzejewska, Przemysław Waingertner (opr.): Na szlaku bojowym z I Brygadą Legionów Polskich. Pamiętnik Wilhelma Wilczyńskiego, Instytut Józefa Piłsudskiego w Warszawie 2012, 274 s., ISBN 978-83-62820-06-1.
Media użyte na tej stronie
Naramiennik podpułkownika Wojska Polskiego (1919-39).
.png)
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Poland badge. Second World War period Polish Army (post-1939 Free Polish Army) shoulder title.
Orzełek legionowy
Autor: Brak, Licencja: CC0
Władysław Ryszanek - podpułkownik Wojska Polskiego, zastępca dowódcy 21 pułku piechoty