Władysław Słowiński
Data i miejsce urodzenia | 14 maja 1930 |
---|---|
Pochodzenie | |
Gatunki | muzyka poważna, muzyka współczesna, muzyka neoklasycystyczna |
Zawód | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Władysław Słowiński (ur. 14 maja 1930 w Sadlnie)[1] – polski kompozytor, dyrygent i animator życia muzycznego.
Życiorys
Studiował kompozycję u Tadeusza Szeligowskiego (1950–1954) oraz dyrygenturę 1951–1955 dyryg. u Waleriana Bierdiajewa i Stanisława Wisłockiego (1951–1955) w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu[1][2].
W latach 1954–1964 był dyrygentem Teatru Wielkiego w Poznaniu, jednocześnie współpracował z orkiestrami symfonicznymi, głównie z Filharmonią Poznańską, a w latach następnych z Teatrem Wielkim w Łodzi, Teatrem Muzycznym oraz Teatrem Wielkim w Warszawie[1][2].
W latach 1970–1973 pełnił funkcję dyrektora artystycznego Polskich Nagrań. W latach 1973–1985 był sekretarzem generalnym Zarządu Głównego Związku Kompozytorów Polskich, a w latach 1985–2001 prezesem oddziału warszawskiego ZKP. W 1986 powołał do życia festiwal Warszawskie Spotkania Muzyczne, pełniąc funkcję dyrektora artystycznego[1][2]. Członek PZPR[3].
Twórczość
Język dźwiękowy Słowińskiego zakorzeniony początkowo w konwencji neoklasycystycznej (Koncert na flet z towarzyszeniem orkiestry smyczkowej, fortepianu i perkusji) cechuje jasna, przejrzysta forma o czytelnej dramaturgii i łatwo rozpoznawalnych punktach napięć i odprężeń, a także barwna kolorystyka instrumentacji i silna ekspresyjność, której szczególnym przejawem są zwroty nawiązujące do języka figur retorycznych (kwartet Doloroso). Osobny nurt twórczości stanowią utwory o wyraźnych cechach stylizacyjnych, nawiązujące zwłaszcza do stylistyki baroku i wczesnego klasycyzmu (Trzy burleski na kwartet smyczkowy, Pieśni staropolskie)[1].
Nagrody i odznaczenia
(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])
Nagrody
- 1977 – nagroda Prezesa Rady Ministrów za twórczość dla dzieci i młodzieży
- 1990 – nagroda wojewody warszawskiego za całokształt dorobku twórczego
- 1999 – nagroda ZKP za twórczość kompozytorską, powołanie do życia festiwalu Warszawskie Spotkania Muzyczne oraz zasługi dla Związku
- 2001 – nagroda marszałka województwa mazowieckiego za twórczość kompozytorską i działalność społeczną
- 2006 – nagroda Samorządu Województwa Mazowieckiego im. Cypriana Kamila Norwida w dziedzinie muzyki
Odznaczenia państwowe
- 1975 – Złoty Krzyż Zasługi
- 1980 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- 1986 – Złota Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy”
- 1987 – Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- 2005 – Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
- 2006 – Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Przypisy
- ↑ a b c d e f Gąsiorowska 2007 ↓.
- ↑ a b c d Władysław Słowiński. [w:] Polskie Centrum Informacji Muzycznej [on-line]. [dostęp 2018-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-26)]. (pol.).
- ↑ Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, str. 1202
Bibliografia
- Małgorzata Gąsiorowska: Słowiński Władysław. W: Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 9: S–Sł część biograficzna. Kraków: PWM, 2007. ISBN 978-83-224-0865-0. (pol.).
- Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).
Linki zewnętrzne
- Władysław Słowiński w serwisie Culture.pl (pol.)
- Władysław Słowiński na zdjęciach w bibliotece Polona
Media użyte na tej stronie
Baretka Srebrnego Medalu "Zasłużony Kulturze - Gloria Artis"