Władysław Segda
![]() Adam Papée i Władysław Segda (z prawej) w 1934 | |
![]() | |
Pełne imię i nazwisko | Władysław Hipolit Segda |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 25 maja 1895 |
Data i miejsce śmierci | 1994 |
Przebieg służby | |
Lata służby | |
Siły zbrojne |
|
Jednostki | 5 Dywizjon Żandarmerii |
Stanowiska | oficer śledczy |
Główne wojny i bitwy | I wojna światowa |
Odznaczenia | |
![]() ![]() |
![]() | |||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||
|
Władysław Hipolit Segda (ur. 25 maja 1895 w Przemyślu, zm. 1994 w Edynburgu) – polski szermierz, dwukrotny medalista olimpijski, oficer żandarmerii Wojska Polskiego II RP i broni pancernej Polskich Sił Zbrojnych, w 1986 roku mianowany pułkownikiem przez władze II RP na uchodźstwie.
Życiorys
Władysław Hipolit Segda urodził się 25 maja 1895 roku w Przemyślu, w rodzinie Kazimierza i Marii z Łaszkiewiczów. Był jednym z pionierów szermierki sportowej w Polsce, nie tylko jako zawodnik, ale także działacz Polskiego Związku Szermierczego oraz PKOl. Walczył we wszystkich broniach, w każdej zostając indywidualnym mistrzem Polski (łącznie 13 tytułów). Trzy razy brał udział w igrzyskach olimpijskich (1928–1936) i zdobył dwa brązowe medale (oba w drużynie szablistów), w Amsterdamie i Los Angeles. Startował w barwach AZS Kraków, Legii Warszawa oraz Warszawianki.
W czasie I wojny światowej służył w Armii Austro-Węgier. 23 grudnia 1918 roku został przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia porucznika i przydzielony do żandarmerii[1][2]. 1 czerwca 1921 pozostawał na ewidencji 5 dywizjonu żandarmerii w Krakowie[3].
3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 57. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii[4]. Z dniem 5 października 1925 roku został przeniesiony służbowo do Centralnej Wojskowej Szkoły Gimnastyki i Sportów w Poznaniu na roczny kurs szermierczy w charakterze hospitanta[5]. W 1928 roku pełnił służbę dywizjonie szkolnym żandarmerii w Grudziądzu[6]. 6 lipca 1929 roku otrzymał przeniesienie do 1 dywizjonu żandarmerii w Warszawie[7].
Na turnieju szermierczym rozegranym w dniach 18–21 września 1923 roku, w trakcie „Głównych Igrzysk Sportowych o Mistrzostwo Wojska Polskiego” zajął I miejsce w szpadzie wśród oficerów[8].
Na rozegranym w dniach 6–8 maja 1927 roku w Warszawie konkursie szermierczym o mistrzostwo Wojska Polskiego zwyciężył we florecie wśród oficerów[9].
Na rozegranych w dniach 24–26 lutego 1933 roku we Lwowie zawodach szermierczych o mistrzostwo wojska zwyciężył w szermierce na szable wśród oficerów, w grupie olimpijskiej i został mistrzem wojska na 1933 rok[10].
Na majora został awansowany ze starszeństwem z dniem 19 marca 1938 roku i 1. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii. W 1939 roku pełnił służbę na stanowisku oficera mobilizacyjnego 3 batalionu pancernego w Warszawie[11]. Walczył w kampanii wrześniowej, później w Polskich Siłach Zbrojnych. Po wojnie pozostał na emigracji. W 1986 roku został awansowany na pułkownika w korpusie oficerów broni pancernej.
Jego wnuczka, profesor Dorota Segda, jest znaną polską aktorką i nauczycielem akademickim[12].
Ordery i odznaczenia
- Srebrny Krzyż Zasługi (19 marca 1931)[13]
- Order Zasługi IV klasy (Węgry, zezwolenie w 1933)[14]
Zobacz też
- Szermierka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1928
- Polska na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1928
- Szermierka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1932
- Polska na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1932
Przypisy
- ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 2 z 12 stycznia 1919 r., poz. 68.
- ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 3 z 14 stycznia 1919 r., poz. 148.
- ↑ Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r., s. 403, 863.
- ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 292. Rocznik oficerski 1923, s. 1057, 1064.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 103 z 9 października 1925 roku, s. 558.
- ↑ Rocznik oficerski 1928, s. 672, 675.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 199. Rocznik oficerski 1932, s. 288, 791.
- ↑ Dziennik Rozkazów Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 11 z 18 marca 1924 r., poz. 164.
- ↑ Dziennik Rozkazów Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 20 z 6 lipca 1927 r., s. 295.
- ↑ Dziennik Rozkazów Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 7 z 26 maja 1933 r., obwieszczenie Biura Ogólno Organizacyjnego M.S.Wojsk. L. 2560-11 Wyszk.
- ↑ Ryszard Rybka, Kamil Stepan, Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939 roku, Księgarnia Akademicka, Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, Kraków 2006, s. 282, 793.
- ↑ Dorota Segda szczerze o pracy z Danielem Olbrychskim – Kultura i Sztuka – Kultura wysoka i masowa dziennik.pl, kultura.dziennik.pl [dostęp 2017-11-27] .
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 104 „za zasługi na polu rozwoju sportu”.
- ↑ Zarządzenia Prezesa Rady Ministrów. Zezwolenie na przyjęcie i noszenie orderów. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 13, s. 292, 11 listopada 1933.
Bibliografia
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego M.S.Wojsk. Nr 37 z 24 września 1921 r.
- Władysław Hipolit Segda. Polski Komitet Olimpijski. [dostęp 2016-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-30)].
Media użyte na tej stronie
Naramiennik podpułkownika Wojska Polskiego (1919-39).
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.Poland badge. Second World War period Polish Army (post-1939 Free Polish Army) shoulder title.
Pictograms of Olympic sports - Fencing. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Baretka: Order Zasługi Węgier (przed 1945) – odmiana wojskowa – Krzyż Oficerski (z wieńcem).
Adam Papée (1895 -1990) (from the left) and Władysław Segda (1895-1994) - Polish fencing champions