Władysław Szczepaniak
.jpg) Władysław Szczepaniak (w środku, 1938) | |||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 19 maja 1910 | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 6 maja 1979 | ||||||||||||
| Wzrost | 170 cm | ||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Odznaczenia | |||||||||||||
 | |||||||||||||
Władysław Szczepaniak (ur. 19 maja 1910 w Warszawie, zm. 6 maja 1979 tamże) – polski piłkarz, obrońca. Symbol Polonii, z warszawskim klubem był związany przez całą karierę.
W lidze debiutował w 1928, początkowo występując w napadzie. Krótko grał także w pomocy, by na początku lat 30. przekwalifikować się na obrońcę. Szybko stał się podporą defensywy Czarnych Koszul, z czasem zostając kapitanem drużyny. W Polonii Warszawa występował także w trakcie II wojny światowej, uczestnicząc wraz z klubem w nielegalnych podziemnych rozgrywkach piłkarskich[1]. Pod jego kierownictwem konspiracyjna drużyna Polonii została mistrzem okręgu warszawskiego w podziemiu w 1942 i 1943 roku[2]. Na piłkarskie boiska wybiegał do 1947, świętując w 1946 zdobycie pierwszego w historii mistrzostwa Polski dla Polonii, w pierwszej powojennej edycji MP.
W reprezentacji Polski debiutował w 1930 w meczu ze Szwecją, ostatni mecz rozegrał już po wojnie w 1947. Rywalem znowu była Szwecja. Po tym meczu aż do 2013 był najstarszym reprezentantem Polski w historii (37 lat i 118 dni). Łącznie w biało-czerwonych barwach rozegrał 34 spotkania, wielokrotnie pełniąc funkcję kapitana, także w historycznym meczu z Brazylią na MŚ 38. Brał udział w IO 36, gdzie polska reprezentacja zajęła 4. miejsce. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Został pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu Bródnowskim (kwatera 33H-3-16)[3].
Przypisy
- ↑ Juliusz Kulesza, Zakazane gole. Futbol w okupowanej Warszawie, Instytut Wydawniczy Erica, Muzeum Powstania Warszawskiego, 2014, s. 69-70 i in., ISBN 978-83-64185-63-2.
- ↑ Thomas Urban, “Football ‘Only for Germans’, in the Underground and in Auschwitz: Championships in Occupied Poland“ [w:] European Football During the Second World War. Ed. M. Herzog/F. Brändle. Oxford 2018, s. 373.
- ↑ PAMIĘTAJMY O TYCH, KTÓRZY JUŻ ODESZLI - GROBY POLONISTÓW. kspolonia.pl. [dostęp 2020-05-22].
Bibliografia
- Andrzej Gowarzewski: MISTRZOSTWA POLSKI. LUDZIE (1918-1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017
- Sylwetka w portalu olimpijskim PKOl. [dostęp 2010-05-14].
- Sylwetka na stronie klubu. [dostęp 2010-05-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-13)].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Władysława Szczepaniaka na Cmentarzu Bródnowskim
Mecz piłkarski Brazylia – Polska na mistrzostwach świata 1938 rozegrany w Strasburgu. Od lewej: Leônidas da Silva, Władysław Szczepaniak i Edward Madejski.