Władysław Szefler
 podporucznik | |
| Data i miejsce urodzenia | 7 kwietnia 1912 Grudusk |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 3 maja 2004 Warszawa |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1939–1945 |
| Siły zbrojne |  Wojsko Polskie  Armia Krajowa |
| Jednostki | 44 pułk piechoty Rejon „Dęby” (Rembertów) AK |
| Główne wojny i bitwy | Kampania wrześniowa |
| Informacje klubowe | |||||||||||||
| Klub | Warszawianka | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
Władysław Szefler (ur. 7 kwietnia 1912 w Grudusku, zm. 3 maja 2004 w Warszawie[1]) – polski działacz harcerski, oficer Armii Krajowej, nauczyciel, w młodości lekkoatleta specjalizujący się w biegach sprinterskich.
Życiorys
Ukończył Państwowe Seminarium Nauczycielskie Męskie im. Stanisława Żółkiewskiego w Mławie w 1934. W latach 1935/1936 odbył jednoroczną służbę wojskową, jako uczeń Dywizyjnego Kursu Podchorążych Rezerwy 8 DP przy 13 pp w Pułtusku[1]. W 1939 ukończył studia na Wydziale Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego, a w 1957 na Wydziale Historycznym UW, uzyskując stopień magistra historii[2].
Odnosił sukcesy jako lekkoatleta. Był zawodnikiem Warszawianki. Był mistrzem Polski w sztafecie 4 × 400 metrów w 1936, wicemistrzem w tej konkurencji w 1939 oraz brązowym medalistą w biegu na 400 metrów w 1937. Zajął również 4. miejsce w skoku w dal w 1939[3].
Do wybuchu II wojny światowej pracował jako nauczyciel w Rembertowie. Od 1938 działał w Związku Harcerstwa Polskiego jako zastępca hufcowego Hufca Rembertów. W lipcu i sierpniu 1939 organizował obóz harcerski we Francji dla młodzieży polskiej. Na wieść o wybuchu wojny powrócił do kraju 10 września i wstąpił do 44 pułku piechoty w Równem. Dostał się do niewoli radzieckiej, z której udało mu się zbiec[1].
Od listopada ponownie pracował w Rembertowie[1]. Brał udział w tajnym nauczaniu jako nauczyciel języka niemieckiego i łaciny[2].
Działał w Szarych Szeregach. Był komendantem Ośrodka „Romb” w Rembertowie (później Hufiec „Osa”) oraz oficerem Armii Krajowej w stopniu podporucznika. Miał przydział do Rejonu „Dęby” (Rembertów)[1][4].
Po wojnie aresztowany z powodów politycznych w 1946[1]. Później pracował jako ekonomista w Centralnym Zarządzie Energetyki, w Głównym Urzędzie Statystycznym i w Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Głównego Inspektoratu Gospodarki Paliwowo-Energetycznej[2].
Przez wiele lat działał w Rembertowie jako instruktor harcerski (w stopniu harcmistrza) i wychowawca młodzieży. W uznaniu jego zasług ulica w Rembertowie nosi od 2011 imię Władysława Szeflera „Włada”[5].
Przypisy
- ↑ a b c d e f Wspomnienie o Władysławie Szeflerze ps. "Wład", dawnyrembertow.pl [dostęp 2020-02-22].
- ↑ a b c Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Marian Rynkowski: Od Adamczaka do Zasłony – Leksykon lekkoatletów polskich okresu międzywojennego – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2004, s. 212. ISBN 83-9136-63-9-1.
- ↑ Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 30, 145 i 259. ISBN 978-83-61233-20-6.
- ↑ Władysław Szefler, Powstańcze biogramy [dostęp 2020-02-22] (pol.).
- ↑ Szeflera Władysława „Włada”, ulicetwojegomiasta.p [dostęp 2020-02-22] (pol.).
|
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Naramiennik podporucznika Wojska Polskiego (1919-39).