Władysław Tarała
![]() płk Władysław Tarała (1974) | |
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 30 września 1925 |
---|---|
Data śmierci | 11 kwietnia 2008 |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1943–1990 |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska | Z-ca d-cy brygady ds. zwiadu |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Władysław Tarała (ur. 30 września 1925 w Chlebowicach Wielkich, zm. 11 kwietnia 2008) – polski żołnierz, pułkownik Wojsk Ochrony Pogranicza[1], magister Wydziału Prawa Uniwersytetu Wrocławskiego. Więzień NKWD, zesłaniec Syberyjski. Żołnierz organu bezpieczeństwa państwa totalitarnej PRL.
Życiorys
18 maja 1943 roku wstąpił do nowo tworzonej 1 Dywizji Piechoty w Sielcach nad Oką. Po okresie unitarnym został żołnierzem plutonu zwiadu. Przeszedł cały szlak bojowy 1 Armii Wojska Polskiego do Berlina. Trzykrotnie ranny: pod Lenino, Karczewem oraz w trakcie wyzwalania Warszawy. Ukończył Oficerską Szkołę w Mińsku Mazowieckim. Po zakończeniu wojny stacjonował w Skierniewicach, następnie przeniesiony do Wojsk Ochrony Pogranicza w Lubaniu, Szklarskiej Porębie, Gdańsku. W 1960 roku został zastępcą dowódcy Górnośląskiej Brygady WOP w Gliwicach[2], którą to funkcję pełnił do przejścia w stan spoczynku w 1990 roku. Odznaczony Krzyżem Virtuti Militari, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Walecznych oraz wieloma innymi odznaczeniami bojowymi, państwowymi, resortowymi oraz samorządowymi i stowarzyszeniowymi. Był członkiem Koła nr 6 Związku Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów Rezerwy Wojska Polskiego (ZBŻZiORWP) i Gliwickiego Oddziału Sybiraków.
Pochowany został na cmentarzu w Rudzie Śląskiej-Bielszowicach.
Źródło[3]
Odznaczenia
- Srebrny Krzyż Orderu Wojennego Virtuti Militari
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Krzyż Walecznych
- Brązowy Medal „Zasłużonym na Polu Chwały”
- Odznaka za Rany i Kontuzje – trzykrotnie
- i wiele innych
Źródło[4]
Przypisy
- ↑ Gacek 2005 ↓, s. 64.
- ↑ Gacek 2005 ↓, s. 14.
- ↑ Protazy 2008 ↓, s. 23–24.
- ↑ Protazy 2008 ↓, s. 24.
Bibliografia
- Tadeusz Protazy. Płk Władysław Tarała – nota biograficzna. „Głos Weterana i Rezerwisty”, s. 23-24, 2008-08. Warszawa: Zarząd Główny Związku Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów Rezerwy Wojska Polskiego. [dostęp 2017-05-12]. (pol.).
- Stefan Gacek: Górnośląska Brygada WOP. Rys historyczny 1945-1991. Gliwice: Wydawnictwo Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów Rezerwy Wojska Polskiego, 2005. (pol.).
Media użyte na tej stronie
Baretka: Krzyż Walecznych (1920) nadany dwukrotnie.
Baretka: Medal 40-lecia Polski Ludowej
Baretka: Złoty Medal Zwycięstwa i Wolności
Baretka: Złoty Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny".
Baretka: Srebrny Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny".
Baretka: Brązowy Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny".
Baretka: Złoty Medal za Zasługi dla Obronności Kraju.
Baretka: Srebrny Medal "za Zasługi dla Obronności Kraju".
Baretka: Brązowy Medal "za Zasługi dla Obronności Kraju".
Baretka Brązowej Odznaki "Za Zasługi w Ochronie Porządku Publicznego"
Baretka Srebrnej Odznaki "Za Zasługi w Ochronie Porządku Publicznego"
Baretka Złotej Odznaki "Za Zasługi w Ochronie Porządku Publicznego"
płk Władysław Tarała (zastępca d-cy brygady ds zwiadu) – Górnośląska Brygada Wojsk Ochrony Pogranicza w Gliwicach.
Baretka Odznaki 1000-lecia Państwa Polskiego
Odznaka za rany i kontuzje - 3 gwiazdki
Baretka: Srebrny Medal Zasłużonym na Polu Chwały
Baretka: Medal za Warszawę 1939-1945