Władysław Teofil Bartoszewski

Władysław Teofil Bartoszewski

Data i miejsce urodzenia	22 października 1955 Warszawa
Zawód, zajęcie	menedżer, nauczyciel akademicki, historyk, polityk
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Uczelnia	Collegium Civitas
Stanowisko	poseł na Sejm IX kadencji (od 2019)
Pracodawca	JP Morgan, Credit Suisse, PGE, ING, MSZ
Partia	Polskie Stronnictwo Ludowe
Rodzice	Antonina Mijal, Władysław Bartoszewski

Władysław Teofil Bartoszewski (ur. 22 października 1955^[1] w Warszawie^[2]) – polski menedżer, nauczyciel akademicki, historyk i polityk, posiadający również obywatelstwo brytyjskie, doktor (PhD) w dziedzinie antropologii kulturowej, poseł na Sejm IX kadencji. Syn Władysława Bartoszewskiego.

Życiorys

Młodość i wykształcenie

Urodził się w Warszawie, gdzie ukończył szkołę średnią^[2]. Od 1976 zaangażowany w działalność opozycyjną. Współpracował z Komitetem Obrony Robotników, zaczynając od pomocy przy tworzeniu „Biuletynu KOR”. Od 1977 współpracownik Mirosława Chojeckiego w Niezależnej Oficynie Wydawniczej NOWA, gdzie zajmował się m.in. składaniem wydawnictw niezależnych i ich kolportażem. W ramach represji poddawany przesłuchaniom przez funkcjonariuszy SB i do 1980 objęty zakazem wydania paszportu^[3].

W 1980 uzyskał tytuł zawodowy magistra z zakresu antropologii i historii na Uniwersytecie Warszawskim^[4]. W czerwcu tegoż roku wyjechał do Anglii^[3]. W 1984 uzyskał stopień naukowy doktora (ang. doctor of philosophy) w dziedzinie antropologii kulturowej na Uniwersytecie Cambridge^[4].

Działalność naukowa

W 1985 wykładał semiotykę na Uniwersytecie Cambridge. W latach 1985–1989 był samodzielnym pracownikiem naukowym na Uniwersytecie Oksfordzkim w St Antony’s College. W latach 1986–2000 prowadził zajęcia z historii nowożytnej i polityki w Wadham College w Oksfordzie, od 1988 również w Lady Margaret Hall w Oksfordzie. W latach 1989–2000 był nauczycielem historii Żydów dla studentów zewnętrznych na Uniwersytecie Londyńskim. W latach 1985–1990 był związany jako senior associate z Institute of Russian, Soviet and East European Studies na Uniwersytecie Oksfordzkim. Od września 1990 do września 1991 był wykładowcą historii na University of Warwick^[4].

W 1985 był współzałożycielem Instytutu Studiów Polsko-Żydowskich w Oksfordzie, pełnił funkcję jego dyrektora, pozostał w zarządzie tej jednostki^[4].

W 2015 został kierownikiem Katedry Władysława Bartoszewskiego w Collegium Civitas w Warszawie^[5].

Autor, współautor i redaktor licznych książek i kilkudziesięciu artykułów naukowych.

Działalność zawodowa

W latach 1990–1991 był konsultantem w przedsiębiorstwie COBA M.I.D., a w latach 1991–1997 oraz 2004–2006 konsultantem do spraw strategii dla dużych międzynarodowych spółek giełdowych w brytyjskiej firmie Central Europe Trust, gdzie doszedł do stanowiska starszego partnera i członka zarządu^[4]. W latach 1997–2000 pracował w amerykańskim banku inwestycyjnym JP Morgan w Londynie i Warszawie (jako dyrektor banku na Polskę), gdzie nadzorował m.in. projekty w sektorze telekomunikacyjnym i energetycznym^[4]. Następnie do 2003 był dyrektorem zarządzającym w ING Barings^[4].

W 2006 pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych jako doradca ministra. W latach 2007–2012 zatrudniony w szwajcarskim banku Credit Suisse, w tym jako dyrektor generalny banku w Polsce^[4].

W latach 2012–2016 był zatrudniony w Grupie Kapitałowej PGE jako prezes zarządu Domu Maklerskiego PGE oraz wiceprezes zarządu spółki akcyjnej Exatel^[4][5].

Działalność polityczna

W 2018 podjął współpracę z Polskim Stronnictwem Ludowym. Poparł kandydatów tej partii w wyborach samorządowych w Warszawie^[6]. W 2019 jako przedstawiciel PSL bezskutecznie kandydował do Parlamentu Europejskiego z listy Koalicji Europejskiej. Zdobył wówczas 35 075 głosów w okręgu wyborczym nr 4^[7].

W tym samym roku wystartował z ramienia PSL w wyborach parlamentarnych jako lider listy tego ugrupowania w okręgu warszawskim. Uzyskał mandat posła IX kadencji, otrzymując 30 405 głosów^[8]. Po wyborach przystąpił do PSL (na posiedzeniu rady naczelnej partii 3 listopada wręczono mu legitymację członkowską)^[9]. W Sejmie wszedł w skład Komisji Spraw Zagranicznych (w 2022 został jej wiceprzewodniczącym^[10]) oraz Komisji do Spraw Energii, Klimatu i Aktywów Państwowych, a także m.in. Parlamentarnego Zespołu ds. m.st. Warszawy oraz Parlamentarnego Zespołu Przyjaciół Zwierząt^[11].

Życie prywatne

Syn Antoniny Mijal i Władysława Bartoszewskiego. Jego żoną jest Alexandra Richie. Ma dwie córki. Posiada obywatelstwo polskie oraz brytyjskie^[12].

Przypisy