Władysław Tryliński (inżynier mechanik)

Grób Władysława Trylińskiego na cmentarzu Powązkowskim

Władysław Tryliński (ur. 31 stycznia 1907 w Wilnie, zm. 13 kwietnia 2000 w Warszawie) – polski inżynier mechanik, założyciel i wykładowca Wydziału Mechaniki Precyzyjnej Politechniki Warszawskiej.

Życiorys

Był synem Beaty Pieczkowskiej i Władysława Trylińskiego (1878–1956), inżyniera komunikacji, współtwórcy pierwszego w Europie mostu spawanego, wynalazcy tzw. trylinki oraz bratem Beaty Trylińskiej (1908–1973), inżyniera architekta, zasłużonej w konserwacji warszawskich kościołów i budowli zabytkowych.

W 1925 zdał maturę w gimnazjum im. Stanisława Staszica w Warszawie[1]. Ukończył studia na Politechnice Warszawskiej w 1931. W latach 1936–1938 kierował Wydziałem Sprzętu Lotniczego w Fabryce Karabinów w Warszawie. W 1938 był zastępcą kierownika Biura Projektów. W latach 1948–1951 kierował Działem Zegarowym w warszawskim Centralnym Biurze Konstrukcyjnym. Od 1951 do 1952 był głównym konstruktorem w Centralnym Zarządzie Przemysłowych Urządzeń Mechanicznych.

W latach 1952–1954 był kierownikiem biura konstrukcyjnego Zakładów Wytwórczych Aparatów Wysokiego Napięcia im. Dymitrowa w Warszawie. W 1960 uzyskał tytuł doktora. W 1961 założył na Politechnice Warszawskiej Wydział Mechaniki Precyzyjnej. Do 1970 był kierownikiem Katedry Konstrukcji Przyrządów Precyzyjnych i Optycznych. W 1966 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1973 profesora zwyczajnego. Już jako profesor do 1977 pracował w Instytucie Konstrukcji Przyrządów Precyzyjnych i Optycznych. Był też współtwórcą i przez wiele lat redaktorem czasopisma „Pomiary, Automatyka, Kontrola”[2].

Był członkiem (1953–1970), następnie przewodniczącym Sekcji Metrologii, Automatyki i Mechaniki Precyzyjnej SIMP, członkiem Rady Naukowej Przemysłowego Instytutu Automatyki i Pomiarów (1966–1980), w 1980 został jej kierownikiem.

Został pochowany na warszawskich Powązkach (kwatera 141-2-23/24)[3].

Publikacje

  • Drobne mechanizmy i przyrządy precyzyjne. Podstawy Konstrukcji, 1961
  • Poradnik konstruktora przyrządów precyzyjnych i drobnych (red., współautor) 1969
  • Mechaniczne urządzenia informatyki (współautor) 1975
  • Metodyka konstruowania urządzeń precyzyjnych, 1994
  • Fine Mechanism and Precision Instruments. Principles of Design, Oxford 1971
  • Mechanical Regime of Measuring Instruments w: Handbook of Measurement Science, rozdz. 21, 1983.

Jest autorem kilkudziesięciu artykułów naukowych z dziedziny mechaniki precyzyjnej, czterdziestu dwóch patentów, dwunastu opracowanych i wdrożonych do produkcji urządzeń, m.in. czytnika CT-1001 i dziurkarki taśmy perforowanej DZ-102 do elektronicznej maszyny cyfrowej. W 1972 brał udział w pracach komisji powołanej przez Obywatelski Komitet Odbudowy Zamku Królewskiego w związku z inicjatywą odbudowy zamkowego zegara[4].

Nagrody i odznaczenia

  • II (w 1965) i III (w 1968) nagroda w konkursie na Mistrza Techniki
  • Medal Komisji Edukacji Narodowej
  • Złota Odznaka Honorowa „Za zasługi dla Warszawy”
  • Złota Odznaka SIMP
  • Odznaka „Za zasługi dla przemysłu maszynowego”
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
  • Medal Politechniki Warszawskiej[5].

Przypisy

  1. ↑ Szkoła im. Stanisława Staszica w Warszawie 1906-1950.
  2. ↑ Zakład Konstrukcji Urządzeń Precyzyjnych – historia (pol.). [dostęp 2008-06-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-15)].
  3. ↑ Cmentarz Stare Powązki: Władysław Tryliński, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-02-22].
  4. ↑ Zegar na Zamku Królewskim. Historia Odbudowy (pol.). [dostęp 2008-06-22].
  5. ↑ Osoby odznaczone Medalem Politechniki Warszawskiej (pol.). [dostęp 2008-06-22].

Bibliografia

  • Lidia Bocela, Maria Borejsza, Estera Ławnik: Kto jest kim w Polsce 1984: informator biograficzny. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 1010. ISBN 83-223-2073-6.
  • Leszek Nekanda-Trepka. Władysław Tryliński. W: Słownik biograficzny techników polskich. zeszyt 6. Warszawa: Federacja Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych, 1995. ISBN 83-85001-32-8.
  • Szkoła im. Stanisława Staszica w Warszawie 1906-1950. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1988, s. 504. ISBN 83-06-01691-2.

Media użyte na tej stronie