Władysław Uziembło

Władysław Uziembło
Data i miejsce urodzenia3 maja 1887
Pokrowskoje
Data i miejsce śmierci3 grudnia 1980
Warszawa
Poseł I kadencji Sejmu (II RP)
Okresod 1922
do 1927
Przynależność politycznaPPS
wiceprezydent Lublina
Okresod 20 marca 1919
do 1923
wiceprezydent Radomia
Okresod 1927
do 1930
wiceprezydent Piotrkowa Trybunalskiego
Okresod 1935
do 1939

Władysław Uziembło, ps. Juliusz, August (ur. 3 maja 1887 w Pokrowskoje, zm. 3 grudnia 1980 w Warszawie) – działacz socjalistyczny i samorządowy, wiceprezydent Lublina, Radomia i Piotrkowa Trybunalskiego, poseł na Sejm I kadencji w II RP. Brat Adama, działacza PPS i dziennikarza.

Życiorys

Urodził się w Rosji, gdzie na zesłaniu przebywał jego ojciec socjalista Tomasz Józef Uziembło. W 1900 wraz z matką przybył do Lwowa, gdzie w 1906 ukończył średnią szkołę przemysłową. Od 1902 był członkiem szkolnych kółek „Promienistych”.

Od 1906 członek Polskiej Partii Socjalistycznej. Pracował jako ślusarz i jednocześnie prowadził konspiracyjną drukarnię PPS w Warszawie. Ścigany przez Ochranę zbiegł do Galicji. W 1912 wyjechał do Rosji i został zatrudniony w Moskwie przy budowie urządzeń elektrycznych. Był więziony za działalność polityczną (1915–1916). W 1917 w Charkowie wraz z Zygmuntem Zarembą znalazł się wśród założycieli Zjednoczenia Socjalistycznego Polskiego.

Od 1918 przeniósł się do Lublina. W listopadzie 1918 uczestniczył w pracach Tymczasowego Rządu Ludowego Republiki Polskiej w Lublinie. 5 listopada 1918 został członkiem, a następnie przewodniczącym Rady Delegatów Robotniczych w Lublinie.

23 lutego 1919 został wybrany radnym miejskim z listy PPS, a 20 marca 1919 Rada Miejska wybrała go na wiceprezydenta Lublina. W latach 1919–1923 był przewodniczącym Okręgowego Komitetu Robotniczego PPS w Lublinie oraz delegatem na Kongres Zjednoczeniowy PPS w Krakowie w kwietniu 1919. Od 1919 do 1939 był członkiem Rady Naczelnej PPS.

Tablica na grobie Władysława Uziembło na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie

W 1922 został wybrany posłem na Sejm z listy PPS. Na polecenie władz centralnych PPS w 1923 zrzekł się stanowiska wiceprezydenta Lublina i podjął pracę w sejmowej Komisji Administracyjnej, rozpatrującej projekty uchwał dotyczących ustroju samorządu terytorialnego. Należał do Komisji Odbudowy Kraju i Komisji Specjalnej do Badania Więzień.

Od 1927 do 1930 był wiceprezydentem Radomia, zaś od 1930 do 1935 był kolejno zatrudniony w Magistracie Łodzi, w Warszawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej i w budownictwie mieszkaniowym w Gdyni. W okresie 1935–1939 pełnił funkcję wiceprezydenta Piotrkowa Trybunalskiego.

Członek zarządu Związku Miast Polskich w 1932 roku[1].

Podczas okupacji (1939–1944) kierował laboratorium mikrofotografii PPS-WRN i placówką AK „Czarownica”, zajmującą się utrzymywaniem łączności z Londynem. Przejściowo pełnił również funkcję zastępcy Okręgowego Delegata Rządu w Łodzi[2].

Po wojnie działał w „lubelskiej” PPS. Zawodowo pracował m.in. w Ministerstwie Przemysłu Budowlanego oraz w przedsiębiorstwie budowlanym w Jeleniej Górze. W 1957 przeszedł na emeryturę. Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera C35-10-8)[3].

Przypisy

Bibliografia

  • Władysław Uziembło, Wspomnienia 1900—1939, PWN, Warszawa 1965.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Władysław Uziembło (grób) 01.jpg
Autor: Mateusz Opasiński, Licencja: CC BY-SA 4.0
Tablica na grobie działacza politycznego i samorządowego Władysława Uziembło na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie