Władysław Klemens Walknowski
Biskup | ||
Data i miejsce urodzenia | 21 czerwca 1714[a] | |
---|---|---|
Data śmierci | grudzień 1779 | |
Biskup pomocniczy poznański | ||
Okres sprawowania | 1768–1779 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Diakonat | 6 stycznia 1740 | |
Prezbiterat | 2 lutego 1740 | |
Nominacja biskupia | 19 grudnia 1768 | |
Sakra biskupia | 26 lutego 1769 |
Data konsekracji | 26 lutego 1769 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||
|
Władysław Klemens Walknowski herbu Wieruszowa[1] (ur. 21 czerwca 1714[a] w Łaszczynie, zm. w grudniu 1779) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy lub koadiutor poznański, kanonik poznański[2], opat trzemeszeński, deputat na Trybunał Główny Koronny[3].
Życiorys
6 stycznia 1740 otrzymał święcenia diakonatu, a 2 lutego 1740 prezbiteriatu. Był dziedzicem Tulec[2]. W latach 1765 i 1780 był deputatem na Trybunał Główny Koronny[3].
19 grudnia 1768 papież Klemens XIII prekonizował go biskupem pomocniczym (lub koadiutorem) poznańskim oraz biskupem in partibus infidelium bendeńskim. 26 lutego 1769 przyjął sakrę biskupią z rąk biskupa poznańskiego Andrzeja Stanisława Młodziejowskiego.
Pochowany w katedrze śś. Apostołów Piotra i Pawła w Poznaniu[4].
Uwagi
Przypisy
- ↑ Herbarz polski, t. IX, Lipsk 1842, s. 222.
- ↑ a b Historia Tulec i parafii (pol.). Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Tulcach. [dostęp 2018-10-05].
- ↑ a b Kasper Niesiecki SI , Herbarz polski .
- ↑ Krzysztof Rafał Prokop, Nekropolie biskupie w nowożytnej Rzeczypospolitej (XVI–XVIII w.), Kraków-Warszawa 2020, s. 139.
Bibliografia
- Władysław Klemens Walknowski w bazie catholic-hierarchy.org (ang.) [dostęp 2018-10-05]
- GCatholic.org