Władysław Warchoł
podpułkownik piechoty | |
Data i miejsce urodzenia | 11 grudnia 1895 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 1940 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska | dowódca pułku |
Główne wojny i bitwy | I wojna światowa |
Odznaczenia | |
Władysław Warchoł (ur. 11 grudnia 1895 w Przybówce, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
Urodził się w Przybówce, w ówczesnym powiecie jasielskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Antoniego[1].
W czasie I wojny światowej walczył w szeregach cesarskiej i królewskiej Armii. Jego oddziałem macierzystym był Pułk Piechoty Nr 40. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1916 w korpusie oficerów rezerwy piechoty[2].
3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 701. lokatą w korpusie oficerów piechoty[3]. Później został przeniesiony do 83 Pułku Piechoty w Kobryniu[4][5]. 12 kwietnia 1927 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1927 i 26. lokatą w korpusie oficerów piechoty[6]. W maju tego roku został wyznaczony na stanowisko dowódcy III batalionu[7]. W kwietniu 1928 został przesunięty na stanowisko kwatermistrza[8][9][10]. W czerwcu 1933 został przeniesiony z 83 pp do 5 Pułku Strzelców Podhalańskich w Przemyślu na stanowisko dowódcy batalionu[11]. Na stopień podpułkownika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1938 i 4. lokatą w korpusie oficerów piechoty[12][13]. W 1939 pełnił służbę w 43 Pułku Piechoty w Dubnie na stanowisku dowódcy II batalionu, detaszowanego w Brodach[14].
W czasie kampanii wrześniowej 1939 dowodził baonem strzelców nr 11, powstałym na bazie II/43 pp w Brodach. Na jego czele walczył w bitwie pod Mokrą. Następnie dowodził odtworzonym 43 Pułkiem Piechoty w drugiej bitwie pod Tomaszowem Lubelskim.
Dostał się do sowieckiej niewoli. Przebywał w obozie w Starobielsku. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i pogrzebany w Piatichatkach. Od 17 czerwca 2000 spoczywa na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie.
5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień pułkownika[15]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari (13 września 1939)[16]
- Krzyż Walecznych (dwukrotnie)[17]
- Złoty Krzyż Zasługi (19 marca 1935)[18][13]
- Signum Laudis Brązowy Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej (Austro-Węgry)[19]
- Srebrny Medal Waleczności 1 klasy (Austro-Węgry)[19]
- Srebrny Medal Waleczności 2 klasy (Austro-Węgry)[19]
- Brązowy Medal Waleczności (Austro-Węgry)[19]
- Krzyż Wojskowy Karola (Austro-Węgry)[19]
Zobacz też
- Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- Obozy NKWD dla jeńców polskich
- Ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Charkowie
- Zbrodnia katyńska
Przypisy
- ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 582.
- ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 282, 579.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 49.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 364, 410.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 317, 354.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 20 kwietnia 1927 roku, s. 119.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 23 maja 1927 roku, s. 144.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 174.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 97, 180.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 29, 611.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 czerwca 1933 roku, s. 131.
- ↑ Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 418.
- ↑ a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 16.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 600.
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
- ↑ Odznaczony przez dowódcę Armii „Łódź” i „Warszawa” gen. dyw. Juliusza Rómmla.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 29.
- ↑ M.P. z 1935 r. nr 65, poz. 85 „za zasługi w służbie wojskowej”.
- ↑ a b c d e Ranglisten 1918 ↓, s. 579.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003. ISBN 83-7188-691-8.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
Media użyte na tej stronie
Naramiennik podpułkownika Wojska Polskiego (1919-39).
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.Baretka: Krzyż Walecznych (1920).
Baretka: Wstążka Wojenna (Kriegsbande) dla odznaczeń austro-węgierskich (m.in.: Militär-Verdienstkreuz; Militär-Verdienstmedaille (Signum Laudis); Franz-Joseph-Orden; Tapferkeitsmedaille).
Baretka Krzyża Wojskowego Karola – Austro-Węgry. (Karl-Truppenkreuz)
Baretka: Wstążka Wojenna (Kriegsbande) z okuciem złotych mieczy dla odznaczeń austro-węgierskich (m.in.: Militär-Verdienstkreuz; Militär-Verdienstmedaille (Signum Laudis); Franz-Joseph-Orden; Tapferkeitsmedaille).
Odznaka za rany i kontuzje - 1 gwiazdka