Władysław Weber

Władysław Weber (ur. 25 maja 1882 w Opalenicy, zm. 26 grudnia 1961 w Rybniku) – burmistrz Miasta Rybnika w latach 1921–1939 i 1945–1950, działacz Polskiej Partii Socjalistycznej[1].

Życiorys

W roku 1907 przeprowadził się do Rybnika, gdzie rozpoczął pracę w urzędzie miejskim jako referent. Brał udział w I i II powstaniu śląskim. Podczas trzeciego powstania został mianowany na tymczasowego burmistrza miasta. Burmistrzem Rybnika został w 1922 roku, kiedy to ówczesna rada miejska powołała go na 12-letnią kadencję. W 1934 roku ponownie wybrano go na kolejnych 12 lat, ale jego pracę w mieście przerwał wybuch II wojny światowej.

Jako burmistrz stworzył polskie szkolnictwo oraz przyczynił się do sprowadzenia do Rybnika dla prowadzenia szkół zakonów Werbistów i Urszulanek. Za jego rządów wybudowano w Rybniku funkcjonujący do dziś gmach urzędu miasta, budynek Komunalnej Kasy Oszczędności (róg ulic 3 Maja i Chrobrego, dzisiaj siedziba banku Pekao), siedzibę PCK (ul. Chrobrego), straż pożarną i kilka szkół (m.in. dzisiejsze II LO przy ul. Mikołowskiej i Mechanik przy ul. Kościuszki)[2].

W czasach rządów burmistrza Webera wybudowano też wiele dróg, odnowiono płytę rynku i zmieniono oświetlenie uliczne z gazowego na elektryczne. Oczkiem w głowie burmistrza Webera był estetyczny wygląd miasta – zakładał liczne, istniejące do dziś skwery i zieleńce. W czasach jego kadencji Rybnik został laureatem ogólnopolskiego konkursu na ukwiecone miasto i otrzymał miano „miasta kwiatów i ogrodów”[3].

Po rozpoczęciu II wojny światowej Weber opuścił miasto, uczestniczył m.in. w powstaniu warszawskim. Po wojnie wrócił na stanowisko burmistrza Rybnika, jednak 1 lipca 1950[4], w wieku 68 lat, został zmuszony przez władze komunistyczne do przejścia na emeryturę. Zmarł w 1961 r. w Rybniku.

Życie prywatne

Od 1907 żonaty z Eufrozyną Weber, działaczką społeczno-narodowościową, organizatorką Polskiego Czerwonego Krzyża w Rybniku. Ojciec czterech córek: Wandy, Magdaleny, Felicji i Marii[5].

Wyróżnienia

W czasach swojej działalności politycznej otrzymał następujące odznaczenia:

Po swojej śmierci został dodatkowo upamiętniony w Rybniku[2]:

  • od 1996 roku jego imię nosi reprezentacyjna sala magistratu, w której odbywają się sesje rady miasta i najważniejsze miejskie uroczystości,
  • w 2019 r. na ul. Zamkowej, tuż za przejściem dla pieszych przed urzędem miasta pojawił się naturalnej wielkości pomnik przedstawiający postać burmistrza Władysława Webera.

Przypisy

  1. Adam Dziuba, „demokracja burżuazyjna się skończyła”. Scena polityczna powiatu rybnickiego w latach 1945–1989, [w:] Studia z dziejów ziemi rybnicko-wodzisławskiej w latach 1945–1989, „Zeszyty Rybnickie” nr 12, Muzeum w Rybniku oraz Oddział Instytutu Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Katowicach, Rybnik 2011, s. 69.
  2. a b Gazeta Rybnicka, 2019, nr 12 (581) – Śląska Biblioteka Cyfrowa, www.sbc.org.pl [dostęp 2021-10-19] (pol.).
  3. Śmiałe wizje Webera.
  4. Władysław Weber – biogram na stronie Gimnazjum nr 5 im. Władysława Webera w Rybniku. gimnazjum5rybnik.edupage.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-14)]. [dostęp 2017-06-24].
  5. Eufrozyna Weber (1882-1935) – HER STORY [dostęp 2019-03-16] (pol.).
  6. M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 297 „za zasługi na polu pracy samorządowej”.

Media użyte na tej stronie