Władysław Wołłowicz

Władysław Wołłowicz
Ilustracja
Herb
Bogoria
Rodzina

Wołłowiczowie herbu Bogoria

Data urodzenia

1615

Data i miejsce śmierci

14 września 1668
Wilno

Ojciec

Piotr Wołłowicz

Matka

NN Horodyska

Żona

Anna Koziełł-Poklewska

Dzieci

Ludwika Wołłowicz

Władysław Wołłowicz herbu Bogoria (ur. 1615 – zm. 14 września 1668 roku w Wilnie) – hetman polny litewski od 1667 roku, wojewoda witebski od 1656 roku, kasztelan smoleński od 1653 roku, pisarz polny litewski od 1639 roku, chorąży trocki w latach 1636-1653, horodniczy trocki w latach 1634-1665[1], sekretarz królewski, dworzanin Jego Królewskiej Mości.

Wziął udział w wojnie smoleńskiej, w 1634 dostał się na krótko do rosyjskiej niewoli. Poseł na sejm 1638 roku, sejm 1645 roku, sejm 1647 roku[2]. W latach 1648-1650 uczestniczył w tłumieniu powstania Chmielnickiego. Poseł sejmiku trockiego na sejm 1649/1650 roku, poseł na sejm 1652 (II) i 1653 roku[3]. W czasie potopu szwedzkiego towarzyszył królowi Janowi Kazimierzowi na Śląsku. Jako jedyny z dygnitarzy litewskich podpisał akt konfederacji łańcuckiej.

W 1658 wziął udział w wojnie polsko-rosyjskiej, ponosząc wraz z Mikołajem Judyckim 8 lutego 1659 druzgocącą klęskę w bitwie pod Miadziołem. Na sejmie 1661 roku wyznaczony z Senatu komisarzem do zapłaty wojsku Wielkiego Księstwa Litewskiego[4].

Na sejmie 1667 roku wyznaczony z Senatu komisarzem do zapłaty wojsku Wielkiego Księstwa Litewskiego[5]. W 1667 roku, przeszedł do obozu Paców, którym zawdzięczał przyznanie przez króla buławy polnej. Po abdykacji Jana II Kazimierza w 1668 roku, popierał do polskiej korony kandydaturę carewicza Fiodora. [6]

Przypisy

  1. ↑ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego, t. 2, Województwo trockie XIV–XVIII wiek, pod redakcją Andrzeja Rachuby, Warszawa 2009, s. 672.
  2. ↑ Jan Dzięgielewski, Izba poselska w systemie władzy Rzeczypospolitej w czasach Władysława IV, Warszawa 1992, s. 182.
  3. ↑ Stefania Ochmann-Staniszewska, Zdzisław Staniszewski, Sejm Rzeczypospolitej za panowania Jana Kazimierza Wazy. Prawo - doktryna - praktyka, tom II, Wrocław 2000, s. 397.
  4. ↑ Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, s. 369.
  5. ↑ Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, s. 462.
  6. ↑ Wacław Uruszczak, Fakcje senatorskie w sierpniu 1668 roku, w: Parlament, prawo, ludzie, studia ofiarowane profesorowi Juliuszowi Bardachowi w sześćiesięciolecie pracy twórczej, Warszawa 1996, s. 315.
Hetmani polni litewscy

Media użyte na tej stronie