Władysława Jaworska

Władysława Kober-Jaworska
Ilustracja
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

14 lipca 1910
Rzeszów

Data i miejsce śmierci

7 lipca 2009
Warszawa

Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia sztuki
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Profesura

1974

Nauczycielka akademicka
Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

Władysława Jadwiga Kober-Jaworska (ur. 14 lipca 1910 w Rzeszowie, zm. 7 lipca 2009 w Warszawie) – polska historyczka sztuki.

Życiorys

W 1928 ukończyła Prywatne Gimnazjum Żeńskie i rozpoczęła studia na Wydziale Romanistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Równolegle studiowała anglistykę oraz uczęszczała do Szkoły Nauk Politycznych. W 1954 została członkinią Stowarzyszenia Historyków Sztuki.

Przez wiele lat była pracowniczką Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk, na Uniwersytecie Warszawskim wykładała historię sztuki. Pełniła dożywotnio funkcję honorowej przewodniczącej Międzynarodowego Stowarzyszenia Historyków Sztuki. Przedmiotem badań Władysławy Kober-Jaworskiej było malarstwo polskie i europejskie przełomu XIX i XX wieku. W 1969 opublikowała pracę dotyczącą twórczości Paula Gauguina i działalności szkoły z Port-Avent. Była inicjatorką opublikowania Pamiętnika Tadeusza Makowskiego, napisała monografię Władysława Ślewińskiego oraz prace dotyczące polskich artystów osiadłych we Francji. Inicjowała i przygotowywała wystawy tematycznie związane z malarstwem.

Pochowana na cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie[1].

Odznaczenia

W uznaniu zasług dla polskich i światowej nauki oraz opublikowanie licznych prac związanych z malarstwem i historią sztuki Władysława Kober-Jaworska była wielokrotnie nagradzana i odznaczana m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Francuskiej Legii Honorowej (1979) oraz Krzyżem Komandorskim Orderu Polonia Restituta (1998).

Przypisy

  1. Wyszukiwarka cmentarna, Warszawskie cmentarze [dostęp 2022-02-24].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie