Włośnica zielona
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek | włośnica zielona |
Nazwa systematyczna | |
Setaria viridis (L.) P.Beauv. Ess. Agrostogr. 51 1812. |
Włośnica zielona, dziki ber (Setaria viridis) – gatunek roślin jednorocznych należący do rodziny wiechlinowatych. W polskiej florze archeofit pospolicie występujący na całym niżu i w niższych położeniach górskich.
Morfologia
- Pokrój
- Tworzy gęste kępy.
- Łodyga
- Źdźbła cienkie, podnoszące się, u nasady rozgałęzione, dorasta od 5-40 cm. Źdźbło rozszerzające się w górnej części i szorstkie. Część pomiędzy pochwą liściową a blaszką jest okryta cienkimi i długimi włosami.
- Liście
- Lancetowate, równowąskie, z niebieskim nalotem, z rzęskami przy pochwach. Górna część blaszki liściowej szorstka, dolna – mniej szorstka.
- Kwiaty
- Kłoski o długości do 2,3 mm, zebrane w zbitą wiechę walcowatego kształtu. Wiecha jest trochę zwisająca i w dolnej części nieco przerywana. Oś kłoska owłosiona, pod kłoskiem szorstkie szczeciny o długości 5-10 mm, barwy zielonej lub fioletowej. Kwitnie od lipca do września. Druga plewa zakrywa całkowicie plewkę dolną, która jest nieco wydęta i pokryta poprzecznie niewielkimi guzkami. Kłoski odpadają od wiechy w całości.
Biologia i ekologia
Roślina rosnąca jako pospolity chwast w ogrodach i na polach uprawnych oraz na odłogach. Lubi gleby piaszczyste, świeże. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla All. Panico-Setarion[3].
Zastosowanie
Dawniej włośnica zielona, jak również włośnica sina były uprawiane jako rośliny zbożowe – z ziarniaków robiono kaszę[4].
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-28] (ang.).
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
- ↑ Jakub Mowszowicz: Flora jesienna. Przewodnik do oznaczania dziko rosnących jesiennych pospolitych roślin zielnych. Warszawa: WSiP, 1986. ISBN 83-02-00607-6.
Bibliografia
- Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński, Bogumił Pawłowski: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
- Katalog chwastów
- African Plant Database: 50079
- BioLib: 42727
- EoL: 1114660
- EUNIS: 192743
- Flora of China: 200026279
- FloraWeb: 5568
- GBIF: 5289684
- INaturalist: 79070
- IPNI: 1171009-2
- ITIS: 41231
- NCBI: 4556
- The Plant List: kew-442790
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:1171009-2
- Tela Botanica: 63685
- Tropicos: 25509967
- USDA PLANTS: SEVI4
Media użyte na tej stronie
Autor: Rasbak, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Setaria viridis plant
Autor: Rasbak, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Setaria viridis ligula
Autor: Rasbak, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Setaria viridis inflorescense