Włochy w Konkursie Piosenki Eurowizji
| |||||||||||
Informacje ogólne | |||||||||||
Nadawca | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Rok i miejsce debiutu | |||||||||||
Liczba udziałów | 47 razy | ||||||||||
Organizacja konkursu | |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Włochy uczestniczą w Konkursie Piosenki Eurowizji od samego początku, czyli od 1956. Od czasu debiutu, konkursem w kraju zajmuje się włoski nadawca publiczny Rai[1]. Reprezentantem kraju zazwyczaj zostanie laureat Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo.
Włochy trzykrotnie wygrały finał konkursu: w 1964 (Gigliola Cinquetti z piosenką „Non ho l’età”)[2], 1990 (Toto Cutugno z piosenką „Insieme: 1992”)[3], oraz w 2021 (Måneskin z piosenką „Zitti e buoni”). Do tej pory nadawca trzy razy pełnił funkcję gospodarza: w 1965, 1991 oraz 2022, a konkursy odbyły się odpowiednio: w Neapolu[4], Rzymie[5] i Turynie.
Telewizja włoska kilkukrotnie wycofywała się z udziału w konkursie. Po raz pierwszy nie wysłała swojego reprezentanta na konkurs w 1981, tłumacząc to „malejącym zainteresowaniem telewidzów”[6]. Dwa lata później wróciła do konkursowej rywalizacji[7]. Włochy nie wzięły również udziału w konkursie w 1986[8], by powrócić w kolejnym roku[9]. Kraj nie wysłał swojego reprezentanta na konkursy w latach 1994–1996[10]. Po powrocie na konkurs w 1997[11] telewizja wycofała się z udziału 1998[12], by powrócić po trzynastoletniej przerwie i uczestniczyć w finale konkursu w 2011[13][14]. Telewizja dołączyła wówczas do grupy krajów tzw. „Wielkiej Czwórki” (tj. Niemiec, Francji, Hiszpanii i Wielkiej Brytanii), tworząc tzw. „Wielką Piątkę”, mającą zagwarantowane miejsce w finale dzięki wpłacaniu najwyższych składek organizacyjnych[15].
Historia Włoch w Konkursie Piosenki Eurowizji


Uczestnictwo
Włochy uczestniczą w Konkursie Piosenki Eurowizji od 1956 i do tej pory wzięła w nim udział 47 razy. Poniższa tabela uwzględnia nazwiska wszystkich włoskich reprezentantów, tytuły konkursowych piosenek oraz wyniki w poszczególnych latach[1].
Legenda:
1. miejsce
Historia głosowania w finale (1957–2022)

Poniższe tabele pokazują, którym krajom Włochy przyznaje w finale najwięcej punktów oraz od których państw włoscy reprezentanci otrzymują najwyższe noty[16].
Kraje, którym Włochy przyznały najwięcej punktów:
| Kraje, od których Włochy otrzymały najwięcej punktów:
| Legenda: 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce |
Konkursy Piosenki Eurowizji organizowane we Włoszech
Poniższy spis uwzględnia miejsce organizacji koncertów oraz nazwiska prowadzących.
Rok | Miejsce | Arena | Prowadzący |
---|---|---|---|
1965 | Neapol | Sala di Concerto della RAI | Renata Mauro |
1991 | Rzym | Teatro 15 di Cinecittà | Gigliola Cinquetti, Toto Cutugno |
2022 | Turyn | PalaOlimpico | Alessandro Cattelan, Laura Pausini, Mika |
Nagrody im. Marcela Bezençona
Nagrody im. Marcela Bezençona – nagrody przyznawane od 2002 twórcom najlepszych konkurencyjnych piosenek. Patronem statuetki jest twórca Konkursu Piosenki Eurowizji, Marcela Bezençona[17].
Nagrody przyznawane są obecnie w trzech kategoriach[17]:
- Nagroda Dziennikarzy (zwycięzcę wybierają akredytowani dziennikarze)
- Nagroda Artystyczna (zwycięzcę wybierają komentatorzy konkursu)
- Nagroda Kompozytorska (zwycięzcę wybierają kompozytorzy biorący udział w konkursie)
Poniższy spis uwzględnia włoskich zdobywców Nagrody im. Marcela Bezençona[17]:
Nagroda Dziennikarzy
Rok | Wykonawca | Piosenka | Autor(zy) |
---|---|---|---|
2015 | Il Volo | „Grande amore” | Francesco Boccia, Ciro Esposito |
2017 | Francesco Gabbani | „Occidentali’s Karma” | Francesco Gabbani, Filippo Gabbani, Fabio Ilacqua, Luca Chiaravalli |
Nagroda Kompozytorów
Rok | Wykonawca | Piosenka | Autor(zy) |
---|---|---|---|
2019 | Mahmood | „Soldi” | Mahmood, Dardust, Paolo Alberto Monachetti |
Faworyt OGAE
OGAE (fr. Organisation Générale des Amateurs de l'Eurovision[18], pol. Stowarzyszenie Miłośników Konkursu Piosenki Eurowizji) – pozarządowa organizacja non profit i międzynarodowy fanklub Konkursu Piosenki Eurowizji, założony w 1984 w Savonlinnie przez Jari-Pekka Koikkalainena[19][20][21][22][23].
Od 2007 OGAE przeprowadza przed każdym konkursem internetowy plebiscyt, w którym wszystkie kluby głosują na piosenki konkursowe, przy użyciu tzw. „systemu eurowizyjnego” (1-7, 8, 10 i 12 punktów dla 10 najwyżej ocenionych utworów; klub nie może głosować na propozycję z własnego kraju)[21].
Spis poniżej prezentuje wszystkich włoskich zwycięzców plebiscytu na faworyta OGAE:
Rok | Artysta | Piosenka | Autor(zy) |
---|---|---|---|
2015 | Il Volo | „Grande amore” | Francesco Boccia, Ciro Esposito |
2017 | Francesco Gabbani | „Occidentali’s Karma” | Francesco Gabbani, Filippo Gabbani, Fabio Ilacqua, Luca Chiaravalli |
2019 | Mahmood | „Soldi” | Mahmood, Dardust, Paolo Alberto Monachetti |
Gratulacje: 50 lat Konkursu Piosenki Eurowizji
W październiku 2005 odbył się specjalny koncert jubileuszowy Gratulacje: 50 lat Konkursu Piosenki Eurowizji, który został zorganizowany przez Europejską Unię Nadawców (EBU) z okazji 50-lecia Konkursu Piosenki Eurowizji. W trakcie koncertu odbył się plebiscyt na najlepszą piosenkę w całej historii imprezy. W stawce konkursowej znalazła się m.in. włoska propozycja „Nel blu dipinto di blu” Domenico Modugno, która zajęła trzecie miejsce podczas 3. Konkursu Piosenki Eurowizji. Utwór zajął ostatecznie drugie miejsce z 267 punktami na koncie, przegrywając jedynie z przebojem „Waterloo” zespołu ABBA[24].
Uwagi
- ↑ Była to jedyna edycja konkursu, kiedy poszczególne kraje wystawiały po dwie propozycje w rywalizacji o Grand Prix.
- ↑ Ze względu na brak szczegółowych wyników pierwszej edycji Konkursu Piosenki Eurowizji (oficjalnie podano tylko zwycięzcę, czyli Lys Assię z utworem „Refrain”), uznaje się, że wszystkie pozostałe propozycje konkursowe zajęły ex aequo 2. miejsce.
- ↑ Brak rundy półfinałowej do 2003.
- ↑ a b "Wielka Piątka" to grupa państw, która wpłaca największe składki członkowskie do Europejskiej Unii Nadawców (EBU), z tego względu ma rokrocznie zagwarantowany udział w finale widowiska. Do grupy tych państw należą: Wielka Brytania, Francja, Hiszpania, Niemcy oraz Włochy.
Przypisy
- ↑ a b Italy in the Eurovision Song Contest. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1964. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1990. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1965. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1991. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1981. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1983. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1986. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1987. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1994. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1997. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1998. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Sietse Bakker: Italy applied for 2011 Eurovision Song Contest!. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv, 2010-12-02. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Victor M. Escudero: and finally... Italy is back with Raphael Gualazzi!!. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv, 2011-02-19. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Jarmo Siim: Results of the Semi-Final Allocation Draw. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv, 2011-01-17. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Points to and from ITALY. www.eurovisioncovers.co.uk. [dostęp 2013-06-05]. (ang.).
- ↑ a b c Marcel Bezençon Award - an introduction. [w:] Pop Light [on-line]. www.poplight.zitiz.se. [dostęp 2015-07-15]. (ang.).
- ↑ The story of OGAE & Vision. ogae.co.uk. [dostęp 2015-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-11)].
- ↑ Mikä ihmeen OGAE?. [w:] OGAE Finlandia [on-line]. www.euroviisuklubi.fi. [dostęp 2015-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-10)]. (fiń.).
- ↑ Status OGAE Polska. [dostęp 2013-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-30)].
- ↑ a b ogae.net - Eurovision Fanclub Network. [w:] OGAE [on-line]. www.ogae.net. [dostęp 2015-07-15]. (ang.).
- ↑ Fan clubs. [w:] Europejska Unia Nadawców [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2015-07-15].
- ↑ About us (OGAE International). ogaeinternational.com. [dostęp 2015-07-15].
- ↑ Congratulations. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-07-05]. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Eurovision Song Contest 1965
Regia di ROMOLO SIENA Allestimento scenografico di FRANCESCO DE MARTINO Luci di GUIDO CARACCIOLO Assistente alla regia ELENA AMICUCCI Assistente di studio MARCELLO SABETTI Capo stuadra tecnica ANGELO FONTANA Prima controllo camere GUSTAVO GALLARATO Capo tecnico audio CIRO PALLONETTO Cameramen ADOLFO BOTTA, SERGIO FREISSENET, ENRICO LANDINI, FLORIDO VARZI ________________________________
Bobby SoloAutor: Ailura, Licencja: CC BY 4.0
Eurovision Song Contest Vienna 2015: Il Volo
Autor: Albin Olsson, Licencja: CC BY-SA 3.0
Marco Mengoni representing Włochy with the song "L’essenziale" during the first dress rehearsal of the final of the Konkurs Piosenki Eurowizji 2013 Malmö.
Autor: Alina Vozna, Licencja: CC BY-SA 4.0
12 травня. Генеральна репетиція фіналу Євробачення 2017. Francesco Gabbani (Italy).
Autor: NOS, Licencja: CC BY-SA 3.0 nl
Al Bano & Romina Power at a rehearsal for the Eurovision Song Contest 1976.
Autor: Wouter van Vliet, EuroVisionary, Licencja: CC BY-SA 4.0
Ermal Meta and Fabrizio Moro perforering in Eurovision 2018
Autor: Albin Olsson, Licencja: CC BY-SA 4.0
Francesca Michielin representing Włochy with the song "Nessun grado di separazione" during a rehearsal for "the Big Five" in the Konkurs Piosenki Eurowizji 2016 Sztokholm.
Autor: derivative work: Angelus (talk), Licencja: CC BY-SA 3.0
Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape .
Autor: NTS, Licencja: CC BY-SA 3.0 nl
Domenico Modugno at the 1958 Eurovision Song Contest in Hilversum