Włodzimierz Bączkowski

Włodzimierz Bączkowski
Data i miejsce urodzenia

26 marca 1905
Syberia

Data i miejsce śmierci

19 sierpnia 2000
Waszyngton, Stany Zjednoczone

Zawód, zajęcie

działacz polonijny, sowietolog

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Pracodawca

Biblioteka Kongresu

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski

Włodzimierz Bączkowski (ur. 26 marca 1905 na Syberii, zm. 19 sierpnia 2000 w Waszyngtonie) – polski pisarz polityczny, sowietolog, publicysta, działacz ruchu prometejskiego.

Urodził się na Syberii w okolicach jeziora Bajkał, po wybuchu rewolucji październikowej razem z rodziną przedostał się do Mandżurii i zamieszkał w Harbinie i ukończył tam gimnazjum. W 1925 udało im się wyjechać do Polski, Włodzimierz Bączkowski rozpoczął wówczas studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, równocześnie studiował filologię angielską i sinologię[1]. Podczas studiów nawiązał współpracę z Instytutem Wschodnim, w 1928 założył Orientalistyczne Koło Młodych. Od 1930 był pracownikiem Instytutu Wschodniego, został redaktorem kwartalnika „Wschód-Orient”, a w 1932 powołano go na redaktora Biuletynu Polsko-Ukraińskiego, od stycznia 1939 zastąpionego przez miesięcznik „Problemy Europy Wschodniej”. W sierpniu 1939 został zmobilizowany do II Oddziału Sztabu Naczelnego Wodza, po kampanii wrześniowej przedostał się do Rumunii i przebywał tam do 1941, w tym okresie redagował czasopismo „Sprawy Sowieckie”. Następnie przez Turcję dostał się do Mandatu Palestyny i przebywając w Hajfie pracował w ekspozyturze II Oddziału Sztabu Naczelnego Wodza, a następnie w Centrum Informacji na Bliskim Wschodzie i w Akcji Kontynentalnej[1]. Po wojnie Bączkowski znalazł się w gronie inicjatorów powołania Instytutu Bliskiego i Środkowego Wschodu „Reduta” w Jerozolimie, gdzie współpracował z Stanisławem Swianiewiczem. Równocześnie pełnił funkcję honorowego attaché kulturalnego w polskim poselstwie w Bejrucie, w 1955 wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie pracował w Bibliotece Kongresu w Waszyngtonie.

W 1994 został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski za udział w walkach o niepodległość Rzeczypospolitej Polskiej, za zasługi w działalności w organizacjach kombatanckich oraz osiągnięcia w pracy publicystycznej[2].

Przypisy

  1. ↑ a b Referat o zagadnieniu PROMETEJSKIM – 12 lutego 1940 (cz. II) (pol.). Stowarzyszenie Dom Kaukaski w Polsce, 5 września 2009. domkaukaski.org. [dostęp 2016-06-19].
  2. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 9 marca 1994 r. o nadaniu orderów (M.P. z 1994 r. nr 25, poz. 206).

Bibliografia

  • Jacek Kloczkowski, Paweł Kowal, O Włodzimierzu Bączkowskim w: Włodzimierz Bączkowski, O wschodnich problemach Polski. Wybór pism. (opracowali J. Kloczkowski i P. Kowal), Kraków 2000, ISBN 83-7188-405-2. wersja elektroniczna
  • Włodzimierz Bączkowski, O wschodnich problemach Polski. Wybór pism. (opracowali J. Kloczkowski i P. Kowal), Kraków 2000, ISBN 83-7188-405-2.
  • Włodzimierz Bączkowski, U źródeł upadku i wielkości (1935)
  • Włodzimierz Bączkowski, Grunwald czy Pilawce (1938)
  • Włodzimierz Bączkowski, W obliczu wydarzeń (1939)
  • Ґеник М. Бончковський Влодзімєж // Історія політичної думки. Навчальний енциклопедичний словник-довідник / За заг.ред. Н.М.Хоми.-Львів: Новий світ-2000, 2014.- С. 91–92.

Linki zewnętrzne