Włodzimierz Błaszczyk

Włodzimierz Błaszczyk

Data i miejsce urodzenia	23 lipca 1929 Włoszczowa
Data śmierci	20 lipca 1989
Narodowość	polska
Tytuł naukowy	doktor
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński
Odznaczenia

Włodzimierz Błaszczyk (ur. 23 lipca 1929 we Włoszczowie, zm. 20 lipca 1989) – polski badacz i archeolog.

Życiorys

Dzieciństwo i okres okupacji niemieckiej spędził wraz z rodziną w Krakowie. Tam uczęszczał do Państwowej Szkoły Pracy Społecznej, gdzie zdobył świadectwo maturalne. Następnie podjął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, gdzie w 1955 uzyskał tytuł magistra za pracę Pradzieje i wczesne średniowiecze Zagłębia Dąbrowskiego. Tytuł doktora uzyskał na Uniwersytecie im. Mikołaja Kopernika w Toruniu pracą Wyniki badań archeologicznych w strefie osady św. Gotarda na Starym Mieście w Poznaniu.

Po zakończeniu studiów został kierownikiem badań wykopaliskowych na terenie zamku w Będzinie. Zajął się także jego odbudową oraz podjął starania mające na celu otwarcie w tymże zamku Muzeum Zagłębia Dąbrowskiego, co udało się w 1956. Błaszczyk został mianowany jego dyrektorem. Od stycznia 1959 do roku 1969 był także dyrektorem muzeum w Częstochowie.

W latach 1960-1962 prowadził prace archeologiczne, których efektem było utworzenie Rezerwatu archeologicznego kultury łużyckiej w Częstochowie, przyczynił się także do otwarcia Muzeum Górnictwa Rud. Popierał badania nad fauną jaskiniową Jury Krakowsko-Częstochowskiej, bardzo interesowały go fortyfikacje obronne Jury i tam także prowadził swoje badania. Był wydawcą Rocznika Muzeum Okręgowego w Częstochowie. W 1969 został dyrektorem Muzeum Archeologicznego w Poznaniu. Błaszczyk tworzył rezerwaty w miejscach, w których prowadził prace archeologiczne – powołał rezerwaty na Starym Mieście w Poznaniu i we Wschowie. Z chęcią współpracował z historykami, urbanistykami, architektami i historykami sztuki. Od 1955 zajmował się badaniem zamków Wyżyny Krakowsko-Wieluńskiej oraz starych miast w: Mysłowicach, Będzinie, Częstochowie, Poznaniu i Gliwicach oraz strażnic obronnych w: Ostrężniku, Łutowcu, Przewodziszowicach i Suliszowicach.

W 1983 r. został dyrektorem Muzeum w Gliwicach i stanowisko to pełnił do 1989 r. Działał w wielu komisjach naukowych, np. Komisji do spraw Rezerwatów i Rewaloryzacji Zespołów Archeologiczno-Architektonicznych przy Generalnym Konserwatorze Zabytków w Warszawie, radach i towarzystwach, aktywnie uczestniczył w życiu kulturalnym i politycznym kraju. Pozostawił po sobie bogaty dorobek literacki, m.in.: artykuły prasowe, publikacje popularnonaukowe, recenzje, prace naukowe; redagował roczniki, książki, broszury i przewodniki. W 1982 r. wydano obszerną książkę pt. Będzin przez wieki. Dzieje miasta i jego rozwoju urbanistyczno-przestrzennego od średniowiecza do połowy XX w. na podłożu osadnictwa w starożytności i wczesnym średniowieczu, w której Błaszczyk zaprezentował rezultaty badań prowadzonych na terenie zamku w Będzinie. Jego działalność i wkład w rozwój badań archeologicznych zostały nagrodzone licznymi odznaczeniami i medalami: Srebrny (1959) i Złoty Krzyż Zasługi (1969), Srebrna (1959) i Złota Odznaka Zasłużonego w Rozwoju Województwa Katowickiego (1969), Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego (1966), Złota Odznaka „Za opiekę nad zabytkami” (1965), Złota Odznaka Zasłużonego Działacza TRZZ (1966), Medal „Zasłużonemu dla archeologii polskiej” (1972), Medal 30-lecia Polski Ludowej (1974), Medal „Zasłużonemu dla Polskiego Towarzystwa Archeologicznego i Numizmatycznego” (1977), Srebrna Odznaka Zasłużonego dla Związku Zawodowego Pracowników Kultury i Sztuki. (1979), Odznaka Honorowa Miasta Poznania (1975), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1976), odznaka honorowa „Za Zasługi w Rozwoju Województwa Poznańskiego” (1976), Medal 200-lecia Komisji Edukacji Narodowej (1977), Złota Odznaka za zasługi w rozwoju województwa przemyskiego (1981). W 1967 r. otrzymał Nagrodę Państwową III Stopnia Ministerstwa Kultury i Sztuki.

W 1954 r. poślubił Annę z domu Sala, z którą miał syna Andrzeja. Zmarł nagle na atak serca i został pochowany 20 lipca 1989 r. na cmentarzu junikowskim w Poznaniu.

Najważniejsze prace badawcze

• prace na zamku w Będzinie (1955-1957)
• prace na zamku w Olsztynie (1959-1960)
• prace na zamku w Ogrodzieńcu (1959-1960 oraz 1962, 1968)
• prace na zamku w Mirowie (1960 oraz 1962)
• prace na zamku w Koziegłowach (1962, 1966 oraz 1967-1969)

Bibliografia

• Bogdan Snoch, Mała encyklopedia Częstochowy
• Hieronim Kaczmarek, Błaszczyk Włodzimierz, [w:] Polski słownik biograficzny konserwatorów zabytków, red. Henryk Kondziela, Hanna Krzyżanowska, z. 2, Poznań, Wydaw. Poznańskie 2006, ISBN 83-7177-416-8