Włodzimierz Błocki
Portret własny z fajką | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | polska |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki |
Włodzimierz Błocki (ur. w 1885 we Lwowie, zm. 26 czerwca[a] 1920 w Zakopanem) – polski malarz i grafik działający we Lwowie.
Życiorys
Studiował w latach 1904-1910 w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, pod kierunkiem Leona Wyczółkowskiego, Konstantego Laszczki i Józefa Pankiewicza. W 1911 r. z przyjacielem Teodorem Grottem wyjechał do Włoch, odwiedził m.in. Rzym, Neapol, Florencję i Sycylię. W 1914 przebywał w Paryżu i Monachium, w tym czasie znalazł się pod wpływem impresjonistów francuskich[1].
Włodzimierz Błocki mieszkał i pracował we Lwowie, zdobył znaczną popularność jako portrecista i pejzażysta. Malował również sceny rodzajowe i symboliczne oraz akty. Posługiwał się techniką olejną, akwarelą i pastelami. Uprawiał również grafikę, tworzył akwaforty, akwatinty i litografie. Według profesora Tadeusza Dobrowolskiego – twórca ... [obrazów] wyprzedzających nowoczesny koloryzm[2].
Artysta chorował na gruźlicę, ostatni rok życia spędził w Zakopanem, zmarł przedwcześnie w 35. roku życia. Został pochowany na Nowym Cmentarzu w Zakopanem (kw. K6-10-4)[3].
Wybrane prace
- Chora dziewczynka, 1910
- Portret dziewczynki, 1911
- Tancerka, 1911
- Jasna pani, 1913
- Hołd trzech króli, 1913
- Zaloty
Cykle akwafort:
- Florencja,
- Erotyki
- Pocałunek śmierci, 1908
Prace Błockiego znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie i w gabinecie rycin Biblioteki Jagiellońskiej[3].
Uwagi
- ↑ W Słowniku Artystów Polskich — 16 czerwca (Maciej Pinkwart, Janusz Zdebski: Nowy cmentarz w Zakopanem – Przewodnik biograficzny. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1988. [dostęp 2011-10-07].).
Przypisy
- ↑ Włodzimierz Błocki w Tom Podl's Collection. [dostęp 2009-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-07-20)]. (pol.).
- ↑ Włodzimierz Błocki w Artinfo.pl. [dostęp 2009-05-02]. (pol.).
- ↑ a b Maciej Pinkwart, Janusz Zdebski: Nowy cmentarz w Zakopanem – Przewodnik biograficzny. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK "Kraj", 1988.
Bibliografia
- Tadeusz Dobrowolski: Malarstwo polskie ostatnich dwustu lat. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1976.
Literatura dodatkowa
- Tadeusz Seweryn: Błocki Włodzimierz. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 2: Beyzym Jan – Brownsford Marja. Kraków: Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1936, s. 138. Reprint: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Kraków 1989, ISBN 83-04-03291-0
Media użyte na tej stronie
Zamyślony starzec
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Włodzimierza Błockiego na Nowym Cmentarzu w Zakopanem