Włodzimierz Denysenko
 Włodzimierz Denysenko (1977) | |
| Data i miejsce urodzenia | 25 maja 1931 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 10 września 2019 |
| Typ głosu | |
| Gatunki | opera |
| Zawód | solista operowy |
| Aktywność | 1950–1980 |
| Odznaczenia | |
 | |
| Strona internetowa | |
Włodzimierz Denysenko (ur. 25 maja 1931[1] w Chorzowie, zm. 10 września 2019[2] w Warszawie) – polski śpiewak operowy; bas-baryton, solista Teatru Wielkiego w Warszawie w latach 1965–1984[3].
Życiorys
Włodzimierz Denysenko[4] rozpoczął edukację muzyczną od prywatnych lekcji śpiewu u prof. Marii Kuźmickiej, Jadwigi Reiss oraz u śpiewaka i pedagoga Wacława Brzezińskiego. Zadebiutował na scenie Opery Wrocławskiej w roku 1950. Śpiewał wówczas niewielki epizod Bojara w operze Rimskiego-Korsakowa Złoty Kogucik. Później było roczne studio operowe w Warszawie, kierowane przez Jerzego Merunowicza i jednocześnie występy w Operze Warszawskiej.
W roku 1952 Włodzimierz Denysenko zaangażował się jako solista do Opery Śląskiej w Bytomiu, gdzie pracował z polskimi śpiewakami: Krystyną Szczepańską, Bogdanem Paprockim, Andrzejem Hiolskim nad partiami operowymi w Carmen Bizeta, Zbigniew w Strasznym Dworze Moniuszki, Figaro w Weselu Figara Mozarta, Mefisto w Fauście Gunoda i innych ról.
W latach 1960–1965 Denysenko współpracował z Operą we Wrocławiu, gdzie rozszerzał swój repertuar. Z tego okresu pochodzą między innymi role: kardynała Brogni w Żydówce Halevy’ego, Scarpia w Tosce Pucciniego, Profesora Marso w Teodorze – Gentelmenie Szeligowskiego, Mefista w Fauście Gounoda, Makbeta w Makbet Verdiego.
Od roku 1965 Włodzimierz Denysenko był solistą Teatru Wielkiego w Warszawie, gdzie śpiewał partie basowo-barytonowe w takich pozycjach bieżącego repertuaru jak: Figaro w Weselu Figara W.A Mozarta, Mefisto w Fauście[5] Ch. Gunoda, Borysa Godunowa w Borysie Godunowie M. Musorgskiego, Borynę w Chłopach W. Rudzińskiego, Scarpia w Tosce Giacoma Pucciniego, Zbigniewa w Strasznym Dworze S. Moniuszki. Ogółem w Operze Warszawskiej zaśpiewał 822 wystawień[3].
Artysta posiadał w repertuarze około 40 ról operowych[6], partie bas – barytonowe w muzyce oratoryjnej oraz pieśni, które wykonywał na koncertach symfonicznych. Ma również w dorobku nagrania archiwalne i płytowe, m.in. Faust Gunoda[7], Jutrznia Krzysztofa Pendereckiego[8], Eros Psyche Ludomira Różyckiego wydane przez Polskie Nagrania. Występował gościnnie w USA, ZSRR (teraz Rosja), Rumunii, Czechosłowacji, Niemieckiej Republice Demokratycznej, Republice Federalnej Niemiec, Turcji, Szwecji.
29 stycznia 1980 roku w Teatrze Wielkim Włodzimierz Denysenko obchodził jubileusz 30 lat pracy artystycznej, podczas którego śpiewał rolę Cara Borysa w operze M. Musorgskiego Borys Godunow.
Po 30 latach pracy artystycznej wycofał się z życia artystycznego. Pochowany na cmentarzu Bródnowskim (kwatera 21C-5-11).
W. Denysenko – Borys Godunow (1972)
W. Denysenko – Borys Godunow (1972)
W. Denysenko – Borys Godunow (1972)
(c) Jarosław Denysenko, CC BY-SA 3.0W. Denysenko (pod tekstem),Teatr Wielki w Warszawie „Katarzyna Izmaiłowa” („Stolica” 30.01.1974)
Przypisy
- ↑ Znane urodziny.
- ↑ Włodzimierz Denysenko – bas baryton, denysenko.art.pl [dostęp 2019-09-12].
- ↑ a b https://archiwum.teatrwielki.pl/baza/-/o/denysenko-wlodzimierz/198181/20181.
- ↑ Włodzimierz Denysenko – „30 lat Pracy Artystycznej” Warszawa 29 stycznia 1980 roku. Wydawca:Teatr Wielki w Warszawie WDA Zakł.Typogr. w Warszawie zam 5. nakład 1000 egz. Format 20x20 cm. 12 stron. Biblioteka Fundacji św. Włodzimierza.
- ↑ https://web.archive.org/web/20191203015418/http://denysenko.art.pl/Opera/operaaudio.html.
- ↑ Włodzimierz Denysenko, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2021-04-10].
- ↑ Polskie Nagrania numer kat.0387 Zdzisław Górzyński Gounod – Faust – Opera w przekroju 1968 (SXL)Operowo-czyli o operze zaklętej w...(Faust Gounod).
- ↑ Polskie Nagrania numer kat.0889/0890 Soliści oraz Orkiestra Symfoniczna i Chór Filharmonii Narodowej w Warszawie dyr. Andrzej Markowski Krzysztof Penderecki – Jutrznia – Utrenja (SX)www.discogs.com.
Linki zewnętrzne
- Włodzimierz Denysenko na zdjęciach w bibliotece Polona
Media użyte na tej stronie
(c) Jarosław Denysenko, CC BY-SA 3.0
Reprodukcja rozkładówki tygodnika „Stolica“ z dnia 30 stycznia 1977. Artykuł i zdjęcia z przedstawienia „Katarzyna Izmaiłowa“ D. Szostakowicza (Teatr Wielki w Warszawie). Na zdjęciach od lewej: Edward Pawlak, Włodzimierz Denysenko, Hanna Rumowska-Machnikowska, Roman Węgrzyn.
Autor: Jarosław Denysenko, Licencja: CC BY 3.0
Włodzimierz Denysenko-Borys Godunow 1972 Teatr Wielki Warszawa
Autor: Jarosław Denysenko, Licencja: CC BY 3.0
Włodzimierz Denysenko jako Borys Godunow w operze M.Musorgskiego Warszawa 1972
Autor: Brunong87, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Włodzimierza Denysenki na Cmentarzu Bródnowskim.
Autor: Jarosław Denysenko, Licencja: CC BY 3.0
Włodzimierz Denysenko jako Borys Godunow w operze M.Musorgskiego Warszawa 1972