Włodzimierz Dziekoński

Włodzimierz Mateusz Dziekoński
Data i miejsce urodzenia

21 września 1886
Stryj

Data i miejsce śmierci

21 listopada 1966
Szczecin

Prezes Zjednoczenia Kolejowców Polskich
Okres

od 1935
do 1939

Poprzednik

Stefan Matusiak

Poseł V kadencji Sejmu (II RP)
Okres

od 1938
do 1939

Przynależność polityczna

Obóz Zjednoczenia Narodowego

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Złoty Krzyż Zasługi Złoty Krzyż Zasługi Medal Niepodległości Odznaka Honorowa Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej Order Zasługi Cywilnej (Bułgaria)

Włodzimierz Mateusz Dziekoński (ur. 21 września 1886 w Stryju, zm. 21 listopada 1966 w Szczecinie) – inżynier, kolejarz, działacz związkowy, poseł na Sejm V kadencji, menadżer kolejowy, wykładowca wyższej uczelni.

Życiorys

Syn Michała, pracownika kolei i Eugenii z Meltzerów. Absolwent gimnazjum w Stanisławowie (1903) oraz Politechniki Lwowskiej (1909).

Kariera zawodowa obejmuje m.in. pracę w Dyrekcji Kolei Państwowych w Stanisławowie (1909–1915), na kolei alpejskiej w Karyntii (1915), oraz przy odbudowie kolei na terenie Galicji (1915–1918). W okresie międzywojennym pełnił szereg funkcji kierowniczych w DOKP w Stanisławowie oraz w Poznaniu (1929–1934). W latach 1935–1939 pełnił funkcję prezesa Zjednoczenia Kolejowców Polskich, podczas pełnienia której był też posłem V kadencji (1938–1939).

Po II wojnie światowej odbudowywał kolej na Pomorzu Zachodnim, m.in. jako wicedyrektor DOKP w Szczecinie, oraz dyrektor Szczecińskiej Dyrekcji Odbudowy (1947–1949). W latach 1949–1961 był wykładowcą Szkoły Inżynierskiej w Szczecinie, na bazie której w 1955 utworzono Politechnikę Szczecińską.

Jego żoną, od 12 czerwca 1913, była Zofia Matylda ze Stańkowskich (ur. 1893)[1], działaczka organizacji kobiecych; małżeństwo było bezdzietne.

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ a b Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 66–67. [dostęp 2021-07-15].
  2. ↑ a b c d Andrzej Krzysztof Kunert (red.): Posłowie i Senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik Biograficzny. T. 1 (A–D). Warszawa: Wyd. Sejmowe, 1998, s. 454–455.
  3. ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 32.
  4. ↑ M.P. z 1933 r. nr 110, poz. 138 „za zasługi na polu Kolejowego Przysposobienia Wojskowego”.
  5. ↑ M.P. z 1947 r. nr 25, poz. 118 „za zasługi położone w dziele organizacji administracji kolejowej oraz odbudowy i uruchomienia komunikacji i transportu kolejowego na terenie kraju”.
  6. ↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie