Włodzimierz Gajewski

Włodzimierz Gajewski

porucznik
Data urodzenia	15 grudnia 1910
Data i miejsce śmierci	7 września 1939 Stary Janków
Przebieg służby
Lata służby	1930–1939
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Formacja	Lotnictwo Wojska Polskiego
Jednostki	61 pułk piechoty 1 pułk lotniczy XV dywizjon bombowy
Stanowiska	obserwator
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa kampania wrześniowa
Odznaczenia

Włodzimierz Cezary Gajewski (ur. 15 grudnia 1910, zm. 7 września 1939 w Starym Jankowie) – porucznik obserwator Wojska Polskiego, kawaler Krzyża Walecznych.

Życiorys

Ukończył Szkołę Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej. 5 sierpnia 1933 Prezydent RP Ignacy Mościcki mianował go podporucznikiem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1933 i 256. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a minister spraw wojskowych wcielił do 61 pułku piechoty w Bydgoszczy^[1][2]. Na stopień porucznika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1937 i 86. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[3]. W tym samym roku, po ukończeniu kursu obserwatorów w Centrum Wyszkolenia Lotnictwa nr 1 w Dęblinie, został przeniesiony do korpusu oficerów lotnictwa i wcielony do 1 pułku lotniczego w Warszawie^[4]. W marcu 1939, w tym samym stopniu i starszeństwie, zajmował 11. lokatę w korpusie oficerów lotnictwa, grupa liniowa^[5]. Był wówczas obserwatorem w 216 eskadrze bombowej^[6].

W składzie XV dywizjonu bombowego walczył w kampanii wrześniowej^[7]. 7 września 1939 był dowódcą załogi, w skład której wchodzili podporucznik pilot Jan Nowakowski, kapral strzelec radiotelegrafista Jerzy Młodecki i kapral strzelec radiotelegrafista Stanisław Basaj. Załoga wystartowała na samolocie PZL.37B Łoś w kluczu trzech maszyn, które miały za zadanie zbombardować hitlerowską kolumnę pancerną podążającą drogą Maków Mazowiecki – Różan. Podczas przelotu nad Radzyminem polskie bombowce zostały zaatakowane przez niemieckie myśliwce Messerschmitt Bf 110 z jednostki I./ZG 1, które zestrzeliły wszystkie trzy samoloty^[8]. Mimo trafienia ppor. pil. Jan Nowakowski posadził płonący samolot na polu pod wsią Stary Janków. Pomiędzy załogą a żołnierzami niemieckimi wywiązała się walka, w wyniku której zginęło trzech lotników. Przeżył jedynie ppor. pil. Jan Nowakowski, pozostali spoczęli na cmentarzu parafialnym w Radzyminie^[9][10][11].

Pośmiertnie por. Włodzimierz Gajewski został odznaczony Krzyżem Walecznych^[11].

Przypisy

Bibliografia

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-09-07].
• Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Warszawa: Dep. Piech. MSWojsk., 1935.
• Olgierd Cumft, Hubert Kazimierz Kujawa: Księga lotników polskich poległych, zmarłych i zaginionych 1939-1946. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989. ISBN 83-11-07329-5.
• Hubert Kazimierz Kujawa: Księga lotników polskich poległych, zmarłych i zaginionych w latach 1939-1946. T. I: Polegli w kampanii wrześniowej, pomordowani w ZSRR i w innych okolicznościach podczas okupacji.
• Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w Wojnie Obronnej 1939. T. 14. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1982, seria: Biblioteczka Skrzydlatej Polski. ISBN 83-206-0281-5.
• Jerzy Pawlak, Walerian Nowakowski: Brygada Bombowa kurs bojowy!. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1983. ISBN 83-11-06852-6.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2004. ISBN 978-83-7188-691-1.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.