Włodzimierz Kalicki

Włodzimierz Kalicki

Data urodzenia	1955
Zawód, zajęcie	dziennikarz, pisarz
Alma Mater	Politechnika Wrocławska

Włodzimierz Kalicki (ur. 1955) – polski dziennikarz i pisarz.

Życiorys

Z wykształcenia inżynier cybernetyk, ukończył studia na Wydziale Elektroniki Politechniki Wrocławskiej.

Pierwsze artykuły pisał w latach 70. w prasie studenckiej: w wydawanym na Politechnice Wrocławskiej miesięczniku „Sigma”; w latach 1978–1981 reporter tygodnika „Kultura”. W stanie wojennym współpracował z prasą podziemną i katolicką. Od powstania „Gazety Wyborczej” w 1989 jest jej dziennikarzem.

Podziemne Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich przyznało mu w 1984 Nagrodę im. Jerzego Zieleńskiego. W 1997 otrzymał główną Polsko-Niemiecką Nagrodę Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich za cykl artykułów o pojednaniu polsko-niemieckim (m.in. o mniejszości niemieckiej w Polsce, o sporach po 1945 roku o przebieg granicy polsko-niemieckiej i o Bibliotekę Pruską). W 1998 otrzymał nagrodę „Polski Pulitzer 1998” w kategorii „reportaż” za cykl reportaży z Chin. W 2000 r. otrzymał Nagrodę im. Dariusza Fikusa za cykl artykułów w „Gazecie Wyborczej”, które przyczyniły się w 1999 do odzyskania starodruków ukradzionych z Biblioteki Jagiellońskiej (w 2001 został członkiem kapituły tej nagrody). W 2000 otrzymał nagrodę Grand Press w kategorii „dziennikarstwo śledcze” za ten sam cykl artykułów^[1]. Laureat Nagrody im. Barbary Łopieńskiej za najlepszy wywiad prasowy roku (2008)^[2]. Jego książka o Chinach W domu smoka otrzymała w 1999 nagrodę Warszawskiej Premiery Literackiej.

Publikacje

• Inaczej (1989)
• Panowie na zabytkach (1991)
• W domu smoka (1998)
• Powrót do Sulejówka (2001)
• Ostatni jeniec wielkiej wojny. Polacy i Niemcy po 1945 roku (2002)
• Zdarzyło się (2014)^[3]
• Sztuka zagrabiona. Uprowadzenie Madonny - wspólnie z Moniką Kuhnke (2014)^[3]
• Madonna znika pod szklanką kawy. Sztuka zagrabiona 2. - wspólnie z Moniką Kuhnke (2021)^[3]

Przypisy