Włodzimierz Kasperski
 podpułkownik dyplomowany kawalerii | |
| Data i miejsce urodzenia | 5 marca 1894 |
|---|---|
| Data śmierci | 7 września 1960 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne |
|
| Jednostki | |
| Stanowiska | szef sztabu brygady |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
       | |
Włodzimierz Kasperski (ur. 5 marca 1894 w Mińsku Litewskim, zm. 7 września 1960) – podpułkownik dyplomowany kawalerii Wojska Polskiego.
Życiorys
Włodzimierz Kasperski urodził się 5 marca 1894 roku w Mińsku Litewskim jako syn Piotra[1]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 72. lokatą w korpusie oficerów jazdy (od 1924 roku – kawalerii), a jego oddziałem macierzystym był 3 Pułk Strzelców Konnych w Wołkowysku[2][3][4]. 31 marca 1924 roku został mianowany rotmistrzem ze starszeństwem z 1 lipca 1923 roku i 57. lokatą w korpusie oficerów jazdy[5].
Następnie był oficerem sztabu w Dowództwie 1 Dywizji Kawalerii w Białymstoku. Z dniem 2 listopada 1926 roku, po zdaniu egzaminów wstępnych i zaliczeniu stażu liniowego, został przydzielony do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza Kursu 1926/1928[6][7]. Z dniem 31 października 1928 roku, po ukończeniu kursu i uzyskaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego został przydzielony do Dowództwa 3 Dywizji Kawalerii w Poznaniu na stanowisko oficera sztabu. Wiosną 1929 roku, po rozformowaniu 3 DK, przeniesiony został do Dowództwa Brygady Kawalerii „Toruń” w Toruniu, w którym pełnił obowiązki szefa sztabu[8]. 31 marca 1930 roku został przeniesiony z Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VIII w Toruniu do Dowództwa Brygady Kawalerii „Poznań” w Poznaniu na stanowisko szefa sztabu[9][10]. 17 grudnia 1931 roku został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1932 roku i 8. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[11]. Z dniem 1 grudnia 1933 roku przeniesiony został do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VIII w Toruniu[12]. W 1935 roku na łamach Przeglądu Kawaleryjskiego opublikował artykuł zatytułowany „Rozwój motoryzacji a organizacja Wielkiej Jednostki Kawalerii”[13]. W 1939 był I zastępcą dowódcy 20 Pułku Ułanów w Rzeszowie[14].
W czasie kampanii wrześniowej 1939 był sztabowym oficerem do zleceń dowódcy Armii „Karpaty”[15][7].
W 1940 roku dowodził 1 Oddziałem Rozpoznawczym im. Księcia Józefa Poniatowskiego. Na jego czele walczył w kampanii francuskiej, w składzie 1 Dywizji Grenadierów.
Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera 8 WOJ-płn-5)[16].
Ordery i odznaczenia
- Medal Wojska[17]
- Złoty Krzyż Zasługi (11 listopada 1937)[18]
- Srebrny Krzyż Zasługi (25 maja 1929)[19][20]
- Krzyż Wojenny (Francja)[17]
- Gwiazda za Wojnę 1939–1945 (Wielka Brytania)[17]
- Medal Obrony (Wielka Brytania)[17]
- Medal Wojny 1939–1945 (Wielka Brytania)[17]
Przypisy
- ↑ Wojskowe Biuro Historyczne, wbh.wp.mil.pl [dostęp 2021-08-22].
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 167.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 658, 682.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 587, 605.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 2 kwietnia 1924 roku, s. 174.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 331, 348.
- ↑ a b Stawecki 1997 ↓, s. 85.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 27 kwietnia 1929 roku, s. 127.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 107.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 146, 496.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 18 grudnia 1931 roku, s. 400.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 10.
- ↑ „Przegląd Kawaleryjski”, Warszawa marzec 1935, R. XII, nr 2 (113), s. 332.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 703.
- ↑ Dalecki 1989 ↓, s. 377.
- ↑ Lokalizator Grobów – Zarząd Cmentarzy Komunalnych, zck-krakow.pl [dostęp 2021-08-22].
- ↑ a b c d e Kasperski, Wlodzimierz - TracesOfWar.com, www.tracesofwar.com [dostęp 2022-01-31].
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 411 „za zasługi w służbie wojskowej”.
- ↑ M.P. z 1929 r. nr 123, poz. 303 „za zasługi w zwalczaniu akcji dewrsyjnej na terenie województw wschodnich”.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 146.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Ryszard Dalecki: Armia „Karpaty” w wojnie obronnej 1939 r. Rzeszów: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1989. ISBN 83-03-02830-8.
- Piotr Stawecki: Oficerowie dyplomowani wojska Drugiej Rzeczypospolitej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1997. ISBN 83-04-04390-4.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
Media użyte na tej stronie
Naramiennik podpułkownika Wojska Polskiego (1919-39).
Poland badge. Second World War period Polish Army (post-1939 Free Polish Army) shoulder title.
Autor: Borodun, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar: Croix de Guerre 1939-1945 (France)
Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape .