Włodzimierz Kawecki

Włodzimierz Kawecki

podporucznik rezerwy piechoty
Data i miejsce urodzenia	26 maja 1905 Jaworzno
Data i miejsce śmierci	wiosna 1940 Charków
Przebieg służby
Lata służby	1918–1940
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	12 Pułk Piechoty
Główne wojny i bitwy	wojna polsko-ukraińska II wojna światowa (kampania wrześniowa)

Włodzimierz Jan Kawecki (ur. 26 maja 1905 w Jaworznie^[1], zm. wiosną 1940 w Charkowie) – polski malarz, poeta, grafik, inżynier leśnik, podporucznik rezerwy piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Był synem Bolesława i Krystyny z Abstorskich. Uczęszczał do szkoły podstawowej w Jaworznie^[1]. Wykształcenie gimnazjalne zdobywał we Lwowie i Krakowie^[1]. Uczestnik walk o Lwów w 1918 podczas wojny polsko-ukraińskiej (miał wówczas 13 lat). W 1923 uzyskał maturę^[1]. Absolwent Wydziału Rolno-Lasowego Politechniki Lwowskiej z tytułem inżyniera leśnika, a następnie Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty. Pełnił służbę w 12 Pułku Piechoty.

Po zakończeniu studiów został zatrudniony w Sekcji Leśnej Małopolskiego Towarzystwa Rolniczego^[2]. Był autorem artykułów popularnonaukowych z zakresu leśnictwa publikowanych w „Świadowidzie”, „IKC” i „Zagrodzie Wzorowej”^[2]. Później pracował jako leśnik powiatowy w Żywcu^[3]. Opracował wówczas kilka publikacji książkowych poświęconych zarówno lasom Żywiecczyzny, jak i jej kulturze, sztuce i tradycji^[3]. Postulował i projektował utworzenie rezerwatów przyrody w trzech rejonach regionu żywieckiego: w obrębie Wielkiej Rajczy, pod Halą Rysianka oraz w górnych partiach Romanki^[3]. Dwa z proponowanych przezeń rezerwatów utworzono za czasów Polski Ludowej^[3].

Zajmował się rysownictwem i malarstwem^[4]. Był uczniem Leona Wyczółkowskiego^[4]. Jego prace były wystawiane w Krakowskim Towarzystwie Sztuk Pięknych^[4].

Wobec zagrożenia konfliktem, w 1939 został zmobilizowany, a po wybuchu II wojny światowej walczył w kampanii wrześniowej w randze podporucznika^[1]. Po agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został aresztowany przez sowietów. Był przetrzymywany w obozie starobielskim^[5]. W 1940 wraz z jeńcami osadzonymi w Starobielsku został przewieziony do Charkowa i rozstrzelany przez funkcjonariuszy Obwodowego Zarządu NKWD w Charkowie oraz pracowników NKWD przybyłych z Moskwy na mocy decyzji biura politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940 (część zbrodni katyńskiej). Zamordowani jeńcy są pochowani na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie w Piatichatkach.

Wybrane publikacje

• Lasy Żywiecczyzny, ich teraźniejszość i przeszłość^[6] (Polska Akademia Umiejętności; Kraków; 1939; ponowne wydanie w 2014^[7])
• Zima na Żywiecczyźnie (Żywiec; 1938)
• Żywiecczyzna (Wydawnictwo Ministerstwa Komunikacji : Nowoczesna Spółka Wydawnicza; 193?)

Upamiętnienie

W 2007 pośmiertnie został awansowany do stopnia porucznika^[8].

17 września 2010 w ramach akcji „Katyń... pamiętamy” / „Katyń... Ocalić od zapomnienia”, w Jaworznie został zasadzony Dąb Pamięci w sposób zbiorowy upamiętnia dziewięć ofiar zbrodni katyńskiej, w tym Włodzimierza Kaweckiego^[9][10]. Ponadto w kwietniu 2011 w Ostrowi Mazowieckiej-Komorowie zasadzono Dąb Pamięci honorujący Włodzimierza Kaweckiego (posadziła go córka Barbara Kawecka)^[11].

Przypisy

Bibliografia

• Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Charków. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2003. s. 219. [dostęp 2014-04-15].
• Informacja na stronie katyn-pamietam.pl. katyn-pamietam.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-16)].
• ZdzisławZ. Bednarz ZdzisławZ., W pięćdziesiątą rocznicę śmierci inż. Włodzimierza Jana Kaweckiego (1905-1940) leśnika i artysty, „Karta Groni”, XXI, 2001, s. 205-208 . (przedruk z czasopisma „Sylwan” R. 4/1996)

Linki zewnętrzne

• Włodzimierz Kawecki – publikacje w bibliotece Polona