Włodzimierz Kierp
 generał major | |
| Data i miejsce urodzenia | 8 czerwca 1903 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 30 stycznia 1980 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1922–1956 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | 5 Brygada Artylerii Ciężkiej |
| Stanowiska | dowódcy brygady, dowódca dywizji |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
                | |
Włodzimierz Martynowicz Kierp (ros. Владимир Мартынович Керп, ur. 26 maja?/ 8 czerwca 1903 w Gałoszewie k. Orszy, zm. 30 stycznia 1980 w Widnoje) – generał major Armii Czerwonej i generał brygady Wojska Polskiego.
Pochodził z polskiej rodziny osiadłej w guberni witebskiej. Od stycznia 1923 w Armii Czerwonej, w 1928 ukończył Oficerską Szkołę Artylerii im. Krasina w Moskwie, pełnił różne funkcje sztabowe i dowódcze. W 1940 wziął udział w agresji na Finlandię. W czasie II wojny światowej dowodził między innymi 1 Kijowską Gwardyjską Brygadą Artylerii. 15 kwietnia 1944 odkomenderowany do Wojska Polskiego w stopniu pułkownika i wyznaczony na stanowisko dowódcy 5 Brygady Artylerii Ciężkiej. 3 listopada 1944 awansowany na generała brygady. Przeszedł szlak bojowy z 1 Armią WP. Podczas walk sześciokrotnie ranny. Po zakończeniu wojny został komendantem Oficerskiej Szkoły Artylerii Nr 1 w Chełmie. Od 1 kwietnia do 15 lipca 1946 był dowódcą 7 Łużyckiej Dywizji Piechoty.
Był szefem Wojewódzkiego Komitetu Bezpieczeństwa w Katowicach[1].
30 sierpnia 1946 powrócił do ZSRR.
Odznaczenia
radzieckie
- Order Lenina (1948)
- Order Czerwonego Sztandaru (20 sierpnia 1942, 31 sierpnia 1943, 3 listopada 1944, 7 maja 1945, 10 czerwca 1945)
- Order Suworowa II klasy (17 października 1943)
- Order Bohdana Chmielnickiego II klasy
- Medal „Za obronę Stalingradu”
- Medal „Za wyzwolenie Warszawy”
- Medal „Za wyzwolenie Warszawy” (1945)
- Medal „Za zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
- Medal „Weteran Sił Zbrojnych ZSRR”
polskie
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari V klasy (1945)
- Order Krzyża Grunwaldu III klasy (11 maja 1945)[2]
- Złoty Krzyż Zasługi (30 maja 1946)[3]
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Medal za Warszawę 1939–1945
- Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk
- Medal Zwycięstwa i Wolności 1945
Przypisy
- ↑ Bohdan Urbankowski, Czerwona msza, czyli uśmiech Stalina, t. I, Warszawa 1998, s. 631.
- ↑ Uchwałą Prezydium Krajowej Rady Narodowej z 11 maja 1945 za bohaterskie czyny i dzielne zachowanie się w walce z niemieckim najeźdźcą. Odznaczenia Generałów Wojska Polskiego przez Prezydium Krajowej Rady Narodowej. „Polska Zbrojna”, s. 1, 12 maja 1945. Por. Kazimierz Konieczny, Henryk Wiewióra: Karol Świerczewski Walter. Zbiory Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. Warszawa: Wydawnictwo „Nasza Księgarnia”, 1971, s. 263.
- ↑ M.P. z 1946 r. nr 107, poz. 200 „za pełną poświęcenia pracę w akcji siewnej”
Bibliografia
- Henryk P. Kosk, Generalicja polska, t. I, Pruszków 1998.
- Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943-1990 t. II: I-M, Toruń 2010, s. 163–165.
Media użyte na tej stronie
A red star. 1922-1943. Used as a symbol of communism in some occasions. The symbol can also represent socialism. Also seen on Soviet aircraft.
A red star and a hammer and sickle with golden border and red rims.
Ribbon bar for the Soviet decoration Order of Lenin. Drawn by Zscout370.
Ribbon bar of the Order of the Red Banner. The Soviet Union (USSR).
Order of Suvorov ribbon, second class
Ribbon bar of the Order of the Red Star. The Soviet Union (USSR).
Ribbon bar Medal For the Liberation of Warsaw
Ribbon bar of the Medal "For the Victory over Germany in the Great Patriotic War 1941–1945". The Soviet Union (USSR).
Baretka: Order Krzyża Grunwaldu III klasy
Baretka: Medal za Warszawę 1939-1945
Baretka: Medal Morski
Baretka: Złoty Medal Zwycięstwa i Wolności
Ribbon to the Soviet Medal for the Defense of Leningrad
Autor:
- RAF A F6MajGen since 2010par.svg: F l a n k e r
- derivative work: Mboro (talk)
Pagon stopnia генерал-майор (ZSRR – armia).