Włodzimierz Kodrębski (pułkownik)

Włodzimierz Kodrębski
pułkownik kawalerii pułkownik kawalerii
Data i miejsce urodzenia

17 grudnia 1864
Nowy Sącz

Data i miejsce śmierci

prawdop. 7 grudnia 1940
Sosnowka

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png Armia Austro-Węgier,
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie

Jednostki

c. k. 7 pułk ułanów,
Wołkowyski Okręg Etapowy

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920-1941)

Włodzimierz Kodrębski (ur. 17 grudnia 1864 w Nowym Sączu, zm. prawdop. 7 grudnia 1940 w Sosnowce) – pułkownik kawalerii Wojska Polskiego.

Życiorys

Włodzimierz Kodrębski urodził się 17 grudnia 1864 w Nowym Sączu[1][2].

Został oficerem c. i k. armii. W 1903, będąc w stopniu rotmistrza, wraz z żoną Zofią z domu Foryst (córka tarnowskiego adwokata Piotra Forysta), został właścicielem dworku Ignacego Paderewskiego w Kąśnej Dolnej[3], który potem zbył na rzecz Stanisława Nowaka[4]. Był członkiem dożywotnim Towarzystwa Szkoły Ludowej (mieszkając w Kąśnej Dolnej należał do koła grybowskiego TSL)[5]. Podczas I wojny światowej jako rotmistrz w stanie spoczynku 7 pułku ułanów w sierpniu 1916 został mianowany na stopień majora[6].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego. W 1920 w stopniu podpułkownika był dowódcą Wołkowyskiego Okręgu Etapowego[7]. Został awansowany na stopień pułkownika kawalerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[8]. W latach 20. jako emerytowany oficer zamieszkiwał w Nowym Sączu[9][10][11]. W 1934 jako pułkownik przeniesiony w stan spoczynku był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr III jako oficer w dyspozycji dowódcy O.K. III w Grodnie i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Wołkowysk[12].

Podczas II wojny światowej zaginął, według jednej relacji zmarł 7 grudnia 1943 na obszarze ZSRR w miejscowości Sosnowka (obwód archangielski)[1].

Odznaczenie

Przypisy

  1. ↑ a b Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939-1945. Londyn: Instytut Historyczny im. Gen. Sikorskiego, 1952, s. 360.
  2. ↑ Datę urodzenia 17 grudnia 1864 podały Roczniki Oficerskie 1923, 1924, 1928 i Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Publikacja pt. Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939-1945 wskazała dzień urodzin 1872.
  3. ↑ Antoni Sypek, Mój Tarnów, Tarnów: staraniem Fundacji Tarnowskie Towarzystwo Przemysłowe [etc.], 2005, s. 63, ISBN 83-87183-97-0, OCLC 749449381.
  4. ↑ Danuta Schneider. Dom Paderewskiego w Ojczyźnie. „Głos Nauczyciela”, s. 51, 2003. ISSN 1042-3747. 
  5. ↑ Sprawozdanie z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1912. Kraków: 1913, s. LXXVIII.
  6. ↑ Mianowania w armii. „Nowa Reforma”. Nr 419, s. 2, 21 sierpnia 1916. 
  7. ↑ Ochał 2017 ↓, s. 86.
  8. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 335.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1579.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1408.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 884.
  12. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 892.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

PL Epolet plk.svg
Naramiennik pułkownika Wojska Polskiego (1919-39).
Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.

It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.

After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
POL Krzyż Walecznych (1920) BAR.svg
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).