Włodzimierz Komorski
| |||
| Data i miejsce urodzenia | 6 sierpnia 1944 Warszawa | ||
| Obywatelstwo | Polska | ||
| Pozycja | środkowy napastnik | ||
Włodzimierz Komorski (ur. 6 sierpnia 1944 w Warszawie) – zawodnik i trener hokeja na lodzie; napastnik (środkowy) oraz obrońca, wieloletni gracz Legii Warszawa. Absolwent AWF w Katowicach.
Jego wnuk Filip Komorski (ur. 1991) także jest hokeistą i do 2012 roku grał w Legii Warszawa (podobnie jak dziadek, występuje z numerem 5 na koszulce[1]).
Kariera klubowa
Reprezentował Legię Warszawa (1960-77) oraz austriacki klub EV Zeltweg (1979-81). W barwach Legii wystąpił w 470 meczach, zdobył w nich 223 gole.
Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji zadebiutował w meczu z Austrią (1 marca 1966 w Klagenfurt am Wörthersee). Zdobył w niej 13 goli. Ma za sobą 16 występów i 9 goli w meczach pierwszej reprezentacji z drużynami „B” i młodzieżowymi. W barwach Polski rozegrał 67 meczów w latach 1966-1971.
Był uczestnikiem pięciu turniejów Mistrzostw Świata w 1966, 1967, 1969, 1970 i 1971 roku, w tym 2 turniejów w gr. „A”, w MŚ – zagrał w nich 35 meczów i strzelił 6 goli.[2]
Sukcesy
- Klubowe
Złoty medal mistrzostw Polski: 1964, 1967
Srebrny medal mistrzostw Polski: 1965, 1966
Brązowy medal Spartakiady Armii Zaprzyjaźnionych: 1975
Złoty medal 
Srebrny medal mistrzostw Polski: 
Brązowy medal - Indywidualne
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej w sezonie 1966/1967
- Drugie miejsce w klasyfikacji strzelców w sezonie 1966/1967
Odznaczenia
Przypisy
- ↑ Hokej.net - Nie ma cwaniaka na warszawiaka?, www.hokej.net [dostęp 2017-11-27] (ang.).
- ↑ Category Archives: Nazionale, www.hockeytime.net [dostęp 2017-11-27] (wł.).
Linki zewnętrzne
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Ice hockey
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
