Włodzimierz Krysicki
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 1 stycznia 1905 Warszawa | |
|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 19 września 2001 Łódź | |
| profesor nauk matematycznych | ||
| Specjalność: statystyka matematyczna | ||
| Alma Mater | Uniwersytet Warszawski | |
| Praca zawodowa | ||
| Uczelnia | Politechnika Łódzka | |
Włodzimierz Krysicki (ur. 1 stycznia 1905 w Warszawie; zm. 19 września 2001 w Łodzi[1]) – polski matematyk, profesor Politechniki Łódzkiej.
Życiorys
W 1923 roku ukończył Gimnazjum i Liceum im. św. Wojciecha. Studia filozoficzne z zakresu matematyki ukończył w 1927 roku na Uniwersytecie Warszawskim[2]. Pracę magisterską z algebry napisał u Samuela Dicksteina. Po studiach, w latach 1928–194 (?) był nauczycielem matematyki, a w czasie okupacji hitlerowskiej brał także udział w tajnym nauczaniu. Po wojnie przeniósł się do Łodzi i związał z Politechniką Łódzką. W 1946 roku rozpoczął pracę w Katedrze Matematyki Wydziału Mechanicznego, następnie Katedrze Matematyki Wydziału Chemicznego. W 1950 roku uzyskał stopień doktora na Politechnice Warszawskiej na podstawie rozprawy z rachunku prawdopodobieństwa „Twierdzenie graniczne o wyrazach wyższego rzędu w zagadnieniu Bayesa”. Promotorem pracy był Witold Pogorzelski, recenzentami Hugo Steinhaus i Stefan Straszewicz. W latach 1949-1952 był prezesem, a w latach 1953-1956 wiceprezesem Oddziału Łódzkiego Polskiego Towarzystwa Matematycznego. W 1955 roku został docentem, 1962 roku profesorem nadzwyczajnym, a w 1973 roku zwyczajnym. Był prodziekanem Wydziału Włókienniczego w latach 1960-1969. W 1973 roku uzyskał tytuł profesora. Był koordynatorem zajęć z matematyki na Politechnice TV w latach 1968-72. Wykładał także w Wyższej Szkole Gospodarstwa Wiejskiego w Łodzi oraz na Uniwersytecie Łódzkim. W latach 1960-1969 pełnił funkcję dziekana Wydziału Włókienniczego Politechniki Łódzkiej.
Obszarem jego zainteresowań naukowych była probabilistyka i statystyka matematyczna. Dorobek naukowy profesora W. Krysickiego obejmuje 27 artykułów naukowych opublikowanych w latach 1930-1992. Opublikował 13 pozycji książkowych. Wraz z Lechem Włodarskim był współautorem popularnego podręcznika do analizy matematycznej – „Analiza matematyczna w zadaniach”. Ponadto napisał również „Tajemnice liczb”, „Jak liczono dawniej a jak liczymy dziś” oraz „Iksy i igreki”[1].
Za pracę naukową i dydaktyczną, w 1985 roku, został uhonorowany nagrodą im. Witolda Pogorzelskiego Polskiego Towarzystwa Matematycznego. Otrzymał Honorowy Tytuł Zasłużonego Nauczyciela PRL przyznany w 1983 roku. W 1995 roku nadano mu tytuł doctor honoris causa Politechniki Łódzkiej.
Przypisy
- ↑ a b Instytut Matematyki Politechniki Łódzkiej – informacja (pol.). [dostęp 2012-03-10].
- ↑ Prof. Włodzimierz Krysicki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2012-03-10].
Bibliografia
- S. Domoradzki, Z. Pawlikowska-Brożek, D. Węglowska: Słownik biograficzny matematyków polskich. Tarnobrzeg: Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa, 2006, s. 119. ISBN 83-917293-3-8.
- Izabela Jóźwik, Małgorzata Terepeta. Matematyka na Politechnice Łódzkiej w latach 1945-70. „Antiquitates Mathematicae”. 9, s. 116-136, 2015. Polskie Towarzystwo Matematyczne. DOI: 10.14708/am.v910.630.
- Zofia Pawlikowska-Brożek. Z karty żałobnej: Włodzimierz Krysicki (1905–2001). „Wiadomości Matematyczne”. XXXVIII, s. 235-239, 2002. Warszawa: Polskie Towarzystwo Matematyczne. ISSN 2080-5519.