Włodzimierz Krzemiński

Włodzimierz Krzemiński

Włodzimierz Krzemiński (ur. 16 kwietnia 1919 w Warszawie, zm. 29 kwietnia 2011 w Łodzi[1]) – polski poeta, prozaik, autor tekstów radiowych, felietonista (pod pseudonimem "Ćwiek").

Ukończył studia na Wydziale Ekonomicznym Uniwersytetu Łódzkiego. Debiutował jako poeta na łamach szkolnego czasopisma "Młody Las" (Warszawa) w 1937 roku. Brał udział w kampanii wrześniowej, trafił do niewoli. Okupacje spędził w stalagach, gdzie był organizatorem życia kulturalnego. Od 1946 r. mieszkał w Łodzi. Był długoletnim pracownikiem przemysłu skórzanego oraz współpracownikiem prasy łódzkiej i Polskiego Radia.

Twórczość

  • Godziny, których nie było (poezje)
  • Pięć lat z hakiem (wspomnienia ze stalagów)
  • Jednak jestem!... (wspomnienia)
  • Zgaś papierosa, Jack (opowiadania)
  • Urlop z cieniem (opowiadania)
  • Żelazne liście (opowiadania)
  • Uwaga guzik! (satyry)
  • Trzynaście spotkań (powieść)
  • Lewym okiem (zbiór felietonów)
  • Pyszny dziurawy płaszcz (zbiór felietonów)
  • Entele pentele (opowiadania)
  • Mój przedwojenny świat (wspomnienia)
  • Opowiadania spóźnione (opowiadania)

Przypisy

  1. ↑ Nekrolog Włodzimierza Krzemińskiego w "Gazecie Wyborczej" z 2 maja 2011. (pol.).

Bibliografia