Włodzimierz Kuryłowicz
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 26 września 1910 |
Data i miejsce śmierci | 21 lutego 1991 |
prof. zw. dr. hab nauk przyrodniczych | |
Alma Mater | Uniwersytet Jana Kazimierza (dziś Uniwersytet Lwowski) |
Doktorat | 1938 |
Habilitacja | 1938 |
Profesura | 1955 |
Odznaczenia | |
|
Włodzimierz Kuryłowicz (ur. 26 września 1910 we Lwowie, zm. 21 lutego 1991 w Warszawie[1]) – polski mikrobiolog, profesor zwyczajny w Państwowym Zakładzie Higieny w Warszawie, członek PAU i PAN.
Życiorys
Urodził się 26 września 1910 we Lwowie. Był młodszym bratem Jerzego Kuryłowicza – językoznawcy. Studiował na Uniwersytecie Jana Kazimierza (UJK), gdzie w 1936 uzyskał dyplom lekarza, w 1938 stopień doktora medycyny a w 1939 doktora habilitowanego[2]. W latach 1939–41 pracował w katedrze mikrobiologii Instytutu Medycznego w UJK. Brał udział w działaniach niwelujących epidemię czerwonki bakteryjnej na terenie kresów południowo-wschodnich[2]. W 1955 uzyskał stopień naukowy profesora. Był autorem ponad 270 prac naukowych. Zainicjował w Polsce produkcję antybiotyków[1].
Był dyrektorem Państwowego Zakładu Higieny, wiceprezydentem Międzynarodowej Unii Towarzystw Mikrobiologów, członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk, członkiem korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności[3], członkiem zagranicznym: Brazylijskiej Akademii Medycznej, Akademii Nauk Medycznych ZSRR, Królewskiej Akademii Nauk Medycznych Belgii. Był doktorem honoris causa dziewięciu uczelni zagranicznych i kilku krajowych[2][1]. Zmarł 21 lutego 1991 w Warszawie[1], pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kw. A II, rząd 6, grób 25)[4].
Odznaczenia i nagrody[5]
Odznaczenia państwowe
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1968)[6]
- Order Sztandaru Pracy II klasy (1977)[6]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1959)[6]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1951)[6][7]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)[8]
- Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Lekarz Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej”
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Lwa Finlandii (1971)[6]
- Krzyż Kawalerski Orderu Legii Honorowej (1978)[6]
- Medal Przyjaźni Polsko-Chińskiej
Inne
- Państwowa Nagroda Naukowa zespołowa II i I stopnia
- Nagroda Fundacji im. A. Jurzykowskiego (USA)
Przypisy
- ↑ a b c d Prof. Włodzimierz Kuryłowicz (MD) – pioneer of the antibiotic era in Poland – dokument Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego – Państwowy Zakład Higieny. [dostęp 2014-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-16)].
- ↑ a b c Józef F. Kubica. Włodzimierz Kuryłowicz. Wspomnienie (1910-1991). „Gazeta Wyborcza Trójmiasto (Gdańsk)”. 93, 20 kwietnia 2001.
- ↑ Reprezentanci nauk medycznych, zmarli członkowie AU w Krakowie, PAU, TNW i PAN, Katedra Historii Medycyny UJ CM
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
- ↑ Wanda Woźnicka. Wspomnienie pośmiertne: Włodzimierz Kuryłowicz (1910-1991). „Rocznik Towarzystwa Naukowego Warszawskiego”. 54, 1991.
- ↑ a b c d e f Andrzej Śródka (red.): Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. II (H-Ł). Warszawa: Aries, 1995, s. 438.
- ↑ M.P. z 1951 r. nr 76, poz. 1043.
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 99, poz. 1387.
Bibliografia
- Prof. zw. dr hab. cz Włodzimierz Kuryłowicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2014-01-15] .
- Józef F. Kubica. Włodzimierz Kuryłowicz. Wspomnienie (1910-1991). „Gazeta Wyborcza Trójmiasto (Gdańsk)”. 93, 20 kwietnia 2001.
- Prof. Włodzimierz Kuryłowicz (MD) – pioneer of the antibiotic era in Poland – dokument Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego – Państwowy Zakład Higieny. [dostęp 2014-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-16)].
- Kuryłowicz Włodzimierz, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2014-01-15] .
Media użyte na tej stronie
Autor: NIZP-PZH, umieścił Diabetes, Licencja: CC BY-SA 3.0
Oficjalne logo Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego - Państwowego Zakładu Higieny
Baretka Orderu Lwa Finlandii II klasy
Autor: Lukasz2, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grób Włodzimierza Kuryłowicza na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach
Zasłużony Lekarz