Włodzimierz Migoń
Data i miejsce urodzenia | 7 sierpnia 1911 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 23 maja 1987 |
Miejsce spoczynku | Cmentarz Wojskowy na Powązkach |
Zawód, zajęcie | urzędnik |
Edukacja | wykształcenie średnie |
Włodzimierz Migoń (ur. 7 sierpnia 1911 w Tarnowie, zm. 23 maja 1987 w Warszawie) – dyplomata, przewodniczący Wojewódzkich Rad Narodowych (WRN) w Szczecinie (1950 i 1957–1962), Poznaniu (1950–1953) i Lublinie (1954–1955).
Życiorys
Przez 2 lata studiował prawo w Poznaniu, działał w Związku Polskiej Młodzieży Demokratycznej. 1932–1934 pracował w Śląskim Urzędzie Wojewódzkim. W 1941 wstąpił do Związku Walki Zbrojnej (ZWZ). Po wojnie został pełnomocnikiem Ministerstwa Rolnictwa i Reform Rolnych w Żninie, gdzie do 1948 był starostą. Następnie został wicewojewodą poznańskim, a w 1949 szczecińskim. W 1950 był przewodniczącym WRN w Szczecinie, a 1950–1953 w Poznaniu. 1953–1954 był starszym instruktorem w Urzędzie Rady Ministrów. 1954–1955 przewodniczący WRN w Lublinie, po powrocie do Warszawy do 1957 był sekretarzem i zastępcą szefa Kancelarii Rady Państwa. Po 1962 przeszedł do służby dyplomatycznej i został powołany na stanowisko ambasadora PRL w Gwinei[1].
Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera BII30-3-11)[2].
Przypisy
- ↑ Gazeta Białostocka, nr 144, 13 czerwca 1962, str. 2
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: Lukasz2, Licencja: CC0
Grób Weroniki Migoń na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach