Włodzimierz Osadczy

Włodzimierz Osadczy
Imię i nazwisko

Володимир Осадчий

Data i miejsce urodzenia

25 kwietnia 1969
Lwów

Zawód, zajęcie

historyk

Narodowość

ukraińska (obywatelstwo polskie)

Tytuł naukowy

doktor habilitowany nauk humanistycznych

Alma Mater

Uniwersytet Lwowski im. Iwana Franki

Uczelnia

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Wydział

Wydział Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II

Stanowisko

dyrektor Ośrodka Badań Wschodnioeuropejskich – Centrum Ucrainicum KUL

Włodzimierz Osadczy (ukr. Володимир Осадчий, ur. 25 kwietnia 1969 we Lwowie[1]) – polski historyk pochodzenia ukraińskiego[2].

Życiorys

W latach 80. odbył zasadniczą służbę wojskową w Armii Radzieckiej[1].

Wykształcenie i praca zawodowa

Absolwent Wydziału Historycznego Uniwersytetu Lwowskiego. 18 marca 1998 uzyskał na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim tytuł doktora na podstawie pracy pt. Płaszczyzna współistnienia obrządków greckiego i łacińskiego Kościoła katolickiego w Galicji Wschodniej po Concordii 1863–1914. Na tej samej uczelni zdobył też habilitację.

Został zatrudniony na stanowisku adiunkta w Instytucie Historii Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Później podjął pracę na stanowisku profesora nadzwyczajnego w Katedrze Historii Kościoła w Czasach Nowożytnych i Dziejów Teologii w Instytucie Historii Kościoła i Patrologii na Wydziale Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego oraz w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Chełmie. Jest także dyrektorem Ośrodka Badań Wschodnioeuropejskich – Centrum Ucrainicum KUL.

Działalność społeczna i polityczna

W 1989 przystąpił do Stowarzyszenia Kultury Polskiej w Łucku[1]. Od 1993 mieszka w Polsce, gdzie przyjechał jako stypendysta Fundacji Jana Pawła II[2][3].

W latach 2006–2009 był kanclerzem Europejskiego Kolegium Polskich i Ukraińskich Uniwersytetów. Jest członkiem Komisji Europy Wschodniej Polskiej Akademii Umiejętności, członkiem Zarządu Wojewódzkiego Stowarzyszenia „Polska–Wschód” oraz prezesem Stowarzyszenia Polska–Armenia, oddział Lublin.

W wyborach samorządowych w 2018 bez powodzenia kandydował do sejmiku województwa lubelskiego z listy KWW Jedność Narodu – Wspólnota, otrzymując 118 głosów[4]. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2019, jako bezpartyjny reprezentant środowisk kresowych[5], znalazł się na liście Konfederacji KORWiN Braun Liroy Narodowcy w okręgu nr 8[6]. Uzyskał 2320 głosów, sam komitet nie przekroczył jednak progu wyborczego[7].

Nagrody i wyróżnienia

W 2007 otrzymał Nagrodę „Przeglądu Wschodniego”.

Publikacje

  • Kościół i cerkiew na wspólnej drodze. Concordia 1863. Z dziejów porozumienia między obrządkiem greckokatolickim a łacińskim w Galicji Wschodniej, Lublin: Redakcja Wydawnictw KUL 1999.
  • Polacy na Ukrainie dzisiaj: informator, Cz. 1: Federacja organizacji polskich na Ukrainie, Warszawa: Towarzystwo Naukowe Polska-Wschód 2000.
  • Katolic'ka cerkva v Ukraïnì: ìstoričnij naris, Lublin: Luceoria Books: „Norbertinum” 2001.
  • Święta Ruś: rozwój i oddziaływanie idei prawosławia w Galicji, Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej 2007.
  • Władyka Markijan: o historii i dniu dzisiejszym Kościoła katolickiego na Ukrainie z księdzem biskupem Marcjanem Trofimiakiem rozmawia Włodzimierz Osadczy, Lublin-Łuck: Wydawnictwo KUL – Ìnstitut Cerkovnih Doslìdžen' 2009.
  • (redakcja) Święty arcybiskup Lwowa Józef Bilczewski. Materiały z międzynarodowej konferencji naukowej poświęconej św. Józefowi Bilczewskiemu, arcybiskupowi metropolicie lwowskiemu obrządku łacińskiego, w 150. rocznicę urodzin i 5. rocznicę kanonizacji, 18–21 listopada 2010 roku, Lublin-Lwów, pod red. Włodzimierza Osadczego, Lublin-Lwów: Wydawnictwo KUL – Wydawnictwo bł. Jakuba Strzemię Archidiecezji Lwowskiej ob. łac. 2011.

Przypisy

  1. ↑ a b c Marek Trojan, Prof. Osadczy dementuje kłamstwa ws. rzekomego zdjęcia „z interwencji sowieckiej w Afganistanie”, kresy.pl, 17 kwietnia 2019 [dostęp 2019-04-17].
  2. ↑ a b Wisnyk, Центр української культури у Любліні очолює волинянин, archive.visnyk.lutsk.ua [dostęp 2018-02-21] (ukr.).
  3. ↑ Fundacja Jana Pawła II – informacje ogólne, fjp2.com [dostęp 2018-02-21] [zarchiwizowane z adresu 2018-02-22].
  4. ↑ Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2019-03-29].
  5. ↑ Kulińska, Osadczy i Zapałowski na listach Konfederacji do PE. Mocne oświadczenia kandydatów, dorzeczy.pl, 14 marca 2019 [dostęp 2019-04-20].
  6. ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-04-20].
  7. ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-11-21].

Bibliografia