Włodzimierz Potasiński
![]() Gen. Włodzimierz Potasiński (po prawej) podczas spotkania z asystentem Sekretarza Obrony USA, Michaelem G. Vickersem (19 marca 2009) | |
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 31 lipca 1956 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 10 kwietnia 2010 |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1980–2010 |
Siły zbrojne |
|
Stanowiska | dowódca Wojsk Specjalnych |
Główne wojny i bitwy | misja UNDOF w Syrii, |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Włodzimierz Edward Potasiński (ur. 31 lipca 1956 w Czeladzi[1], zm. 10 kwietnia 2010 w Smoleńsku[2]) – generał dywizji Wojska Polskiego, od sierpnia 2007 do kwietnia 2010 dowódca Wojsk Specjalnych.
Wykształcenie
- Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Zmechanizowanych – 1980
- Akademia Sztabu Generalnego, Warszawa – 1988
- Podyplomowe Studium Operacyjno-Strategiczne, w George C. Marshall European Center for Security Studies – 1997
Stanowiska
- dowódca plutonu szturmowego – 6 Pomorska Dywizja Powietrznodesantowa w Krakowie
- dowódca kompanii szturmowej – 6 Pomorska Dywizja Powietrznodesantowa w Krakowie
- szef sztabu 16 batalionu powietrznodesantowego
- dowódca 16 batalionu powietrznodesantowego
- zastępca dowódcy – Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Syrii
- dowódca Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Syrii
- szef sztabu 3 Brygady Zmechanizowanej Legionów im. Romualda Traugutta w Lublinie
- dowódca 3 Brygady Zmechanizowanej Legionów im. Romualda Traugutta w Lublinie
- szef Zarządu Rozpoznania i Walki Radioelektronicznej Dowództwa Wojsk Lądowych
- dowódca 2 Brygady Zmechanizowanej Legionów im. Marszałka Józefa Piłsudskiego
- dowódca 25 Brygady Kawalerii Powietrznej im. Księcia Józefa Poniatowskiego w Tomaszowie Mazowieckim
- szef sztabu – zastępca dowódcy 2 Korpusu Zmechanizowanego w Krakowie
- cz. p.o. dowódcy 2 Korpusu Zmechanizowanego w Krakowie
- od 15 sierpnia 2007 dowódca Wojsk Specjalnych[3]
Awanse
- Generał brygady (2004)[4]
- Generał dywizji (2007)[5]
- Generał broni (2010, pośmiertnie)[6]
Ordery i odznaczenia oraz wyróżnienia
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2010, pośmiertnie)[7]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2006)[8]
- Złoty Krzyż Zasługi (2000)[9]
- Srebrny Krzyż Zasługi (1993)[10]
- Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Srebrny Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
- Brązowy Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
- Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
- Medal Pamiątkowy Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe w Iraku
- Odznaka Instruktora Spadochronowego Wojsk Powietrznodesantowych
- Meritorious Service Medal (2006, Stany Zjednoczone)
- Medal Dowództwa Operacji Specjalnych Stanów Zjednoczonych (2010, Stany Zjednoczone, pośmiertnie)[11][12]
- Wielki Oficer Orderu Zasługi – 2008, Portugalia[13]
- Medal ONZ za misję UNDOF
- Wpis do „Księgi Honorowej Ministra Obrony Narodowej” (2007)
Życie prywatne
Był dwukrotnie żonaty[14].
Śmierć
Włodzimierz Potasiński zginął w katastrofie polskiego samolotu Tu-154M w Smoleńsku 10 kwietnia 2010 w drodze na obchody 70. rocznicy zbrodni katyńskiej[1][2].
15 kwietnia 2010 został pośmiertnie awansowany do stopnia generała broni[6]. Pogrzeb odbył się 25 kwietnia 2010 w Parafii Wojskowej pw. Św. Agnieszki w Krakowie. Generał Potasiński spoczął na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Upamiętnienie

12 lutego 2014 roku Podsekretarz Stanu Maciej Jankowski działając z upoważnienia Ministra Obrony Narodowej nadał Jednostce Wojskowej Formoza imię generała broni Włodzimierza Potasińskiego[15].
- Tablice pamiątkowe
- Tablica pamiątkowa w kościele garnizonowym św. Agnieszki w Krakowie, odsłonięta 13 sierpnia 2010[14]
- Tablica pamiątkowa w kościele św. Stanisława w Czeladzi, odsłonięta 11 listopada 2010[15]
- Tablica pamiątkowa w Kościół św. Augustyna w Złocieńcu parafii wojskowej św. Augustyna w Złocieńcu, odsłonięta 29 lipca 2011[16] (link do parafii)
- Tablica pamiątkowa na terenie 25 Brygady Kawalerii Powietrznej im. Księcia Józefa Poniatowskiego w Tomaszowie Mazowieckim (poświęcona pamięci gen. Potasińskiego i gen. T. Buka) odsłonięta 12 sierpnia 2011
- Tablica pamiątkowa (kamień) na terenie Dowództwa Wojsk Specjalnych, Kraków – odsłonięta 25 maja 2011
- Dąb Pamięci – dowódcy Wojsk Specjalnych gen. Włodzimierzowi Potasińskiemu – Dziwnów Park Miejski – kwiecień 2011
- Inne inicjatywy
- Bieg Przełajowy Służb Mundurowych o Nóż Komandosa – organizowany przez Wojskowy Klub Biegacza Meta – LUBLINIEC – od 2010 (XIV edycja) została nazwany Biegiem o Nóż Komandosa imienia gen. broni Włodzimierza Potasińskiego www.wkbmeta.pl
- Bieg Morskiego Komandosa pamięci generała Włodzimierza Potasińskiego – GDYNIA – inicjatywa charytatywna – inicjator JW. Formoza (od sierpnia 2010) http://www.biegkomandosa.pl
- Memoriał pamięci generała broni Włodzimierza Potasińskiego – organizator Klub Wojsk Specjalnych – I edycja kwiecień 2013 www.klubws.wp.mil.pl
- Druga żona gen. Włodzimierza Potasińskiego, Marta Murzańska-Potasińska, opublikowała książkę o nim pt. Słucham opowieści o Tobie[16].
Przypisy
- ↑ a b polska=zbrojna.pl: Pozwólcie nam działać w ciszy: Wizytówka (data dostępu: 2010-04-10).
- ↑ a b prezydent.pl: Lista pasażerów rządowego samolotu. prezydent.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-13)]. (data dostępu: 2010-04-10).
- ↑ M.P. z 2007 r. nr 59, poz. 672
- ↑ M.P. z 2004 r. nr 316, poz. 631
- ↑ M.P. z 2007 r. nr 31, poz. 358
- ↑ a b M.P. z 2010 r. nr 35, poz. 497
- ↑ M.P. z 2010 r. nr 40, poz. 587
- ↑ M.P. z 2006 r. nr 76, poz. 766
- ↑ M.P. z 2000 r. nr 40, poz. 792
- ↑ M.P. z 1993 r. nr 26, poz. 270
- ↑ Medal USSOCOM dla gen. W. Potasińskiego. polska-zbrojna.pl, 14 maja 2010. [dostęp 2010-09-12].
- ↑ Amerykańskie wyróżnienie dla tragicznie zmarłego dowódcy Wojsk Specjalnych. wp.mil.pl, 17 maja 2010. [dostęp 2010-09-12].
- ↑ Chancelaria das Ordens Honoríficas Portuguesas. dre.pt. [dostęp 2010-09-12]. (port.).
- ↑ Gen. Włodzimierz Potasiński. wyborcza.pl, 11 kwietnia 2010. [dostęp 2014-02-17].
- ↑ Decyzja Nr 51/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 12 lutego 2014 roku w sprawie nadania imienia patrona Jednostce Wojskowej FORMOZA (Dziennik Urzędowy MON z dnia 17 lutego 2014 roku, poz. 71).. dz.urz.mon.gov.pl. [dostęp 2014-02-17].
- ↑ O książce. potasinski.pl. [dostęp 2014-02-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (22 stycznia 2016)].
Linki zewnętrzne
- Generał dywizji Włodzimierz POTASIŃSKI. wojsko-polskie.pl, 14 sierpnia 2007. [dostęp 2010-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-13)].
- gen. dyw. Włodzimierz POTASIŃSKI – zdjęcie. rmf24.pl, 10 kwietnia 2010. [dostęp 2010-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 stycznia 2012)].
Media użyte na tej stronie
Baretka: Złoty Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny".
Baretka: Srebrny Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny".
Baretka: Brązowy Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny".
Baretka: Złoty Medal za Zasługi dla Obronności Kraju.
Ribbon from the Meritorious Service Medal awarded by the United States Department of Defense. The color is Scarlet, or Pantone 220 C.
Ribbon from the Meritorious Service Medal awarded by the United States Department of Defense. The color is Scarlet, or Pantone 220 C.
Baretka: Wielki Oficer Orderu Zasługi – Portugalia.
Autor: Ministerstwo Obrony Narodowej, Licencja: Attribution
Od lewej: Michael G. Vickers (Asystent Sekretarza Obrony USA ds. Operacji Specjalnych i Konfliktów o Niskiej Intensywności) i gen. dyw. Włodzimierz Potasiński
Autor: MOs810, Licencja: CC BY-SA 4.0
Pomnik smoleński w Ossowie.
Orzeł Wojsk Lądowych RP
Autor: Olek Remesz (wiki-pl: Orem, commons: Orem), Licencja: CC-BY-SA-3.0
Baretka: Medal ONZ w Służbie Pokoju za misję UNDOF.
Baretka: Medal Dowództwa Operacji Specjalnych USA (USSOCOM Medal)
Medal Pamiątkowy Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe w Iraku (baretka).