Włodzimierz Prochaska

Grób profesora Włodzimierza Prochaski na Cmentarzu Bródnowskim.

Włodzimierz Prochaska (ur. 15 kwietnia 1900 w Niepołomicach, zm. 17 lutego 1992 w Warszawie), polski architekt, absolwent Politechniki Warszawskiej, profesor Politechniki Gdańskiej.

Życiorys

Pierwszy dyplomowany architekt, który osiadł w Gdyni. Do Gdyni przyjechał po ukończeniu studiów w 1927. W latach 1927–39 budowniczy Gdyni. Pozostawił po sobie około 100 budynków mieszkalnych w Gdyni i Warszawie, zbudowanych w stylu funkcjonalizmu i modernizmu w tym okazałych kamienic przy ul. Świętojańskiej, Mściwoja, Skwerze Kościuszki – uznanych dziś za obiekty zabytkowe. Był jednym z założycieli Spółdzielni Budowy Mieszkań Ekonomicznych, która w błyskawicznym tempie realizowała osiedla tanich, a zarazem funkcjonalnych szeregowych domków w różnych dzielnicach miasta, istniejących do dziś. W latach 1948-1949 przewodniczący Oddziału Wybrzeże SARP w Gdańsku.

W latach 1964–71 profesor Politechniki Gdańskiej, w latach 196-58 dziekan Wydziału Architektury^[1].

Pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kwatera 35I-2-32)^[2].

Wybrane zrealizowane budowle

• 1928 – Kamienica Zygmunta Peszkowskiego, Gdynia, Skwer Kościuszki 14 (wraz ze Stanisławem Odyniec-Dobrowolskim)^[3]
• 1931 – Kamienica Leona Stankiewicza, Gdynia, ulica Świętojańska 53^[4]
• 1939 – Dom Opolanka w Gdyni, ul. Piotra Skargi 9 (wraz z T. Jędrzejewskim)^[5]
• 1947–59 – Hala Sportowa w Łodzi

Przypisy

Bibliografia

• Encyklopedia Popularna PWN, PWN Warszawa

Linki zewnętrzne

• Prof. zw. mgr inż. Włodzimierz Prochaska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2011-07-15] .