Włodzimierz Roefler
![]() | |
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Przebieg służby | |
Stanowiska | d-ca V plutonu motoryzacyjnego 1. kompanii "Maciek" batalionu Zośka |
Główne wojny i bitwy | |
Późniejsza praca | dyrektor Szpitala Kolejowego w Pruszkowie |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() |
Włodzimierz Gwidon Roefler ps. Hrabia (ur. 12 września 1921, zm. 26 listopada 1971) – doktor nauk medycznych, chirurg, dyrektor Szpitala Kolejowego w Pruszkowie, kapral podchorąży Armii Krajowej, żołnierz batalionu „Zośka”.
Konspiracja i powstanie warszawskie
W 1941 zdał maturę w ramach tajnego nauczania w liceum im. Stanisława Staszica w Warszawie[1][2]. Student tajnej medycyny w Szkole Zawodowej dla Pomocniczego Personelu Sanitarnego dr. Jana Zaorskiego. Należał do Hufca Centrum warszawskich Grup Szturmowych Szarych Szeregów. Ukończył tajną podchorążówkę. Brał udział w wielu akcjach dywersyjnych:
- akcja Góral
- akcja Sieczychy („Atak III” - grupa atakująca budynek szkoły)
- akcja w Wilanowie (atak na posterunek żandarmerii niemieckiej, policji granatowej i „streifę” przy szosie powsińskiej oraz miejsce postoju lotników niemieckich w Wilanowie)
- akcja pod Pogorzelą (ostrzelanie pociągu urlopowego, przewożącego Niemców)
- akcja pod Szymanowem (wykolejenie pociągu pospiesznego, przewożącego niemieckich żołnierzy)
W powstaniu warszawskim walczył w szeregach Zgrupowania Chrobry II, w III plutonie 5. kompanii II batalionu Chrobry (od września do października).
Lata powojenne
Ukończył Akademię Medyczną w Warszawie, otrzymując dyplom nr 1 (1/5133/50) tej Uczelni wydany z datą 13 stycznia 1950 r[3]. Pracował w Instytucie Hematologii. Od 1959 roku pracował w Szpitalu Kolejowym w Pruszkowie, który powstał dzięki staraniom grupy lekarzy z Włodzimierzem Roeflerem na czele. Był dyrektorem szpitala i ordynatorem oddziału chirurgicznego[4].
Pochowany został na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 3-5/6-17)[5].
Odznaczenia
Odznaczony m.in. Krzyżem Walecznych, Krzyżem Partyzanckim i Medalem Zwycięstwa i Wolności 1945 oraz Złotym Krzyżem Zasługi.
Jest patronem Szpitala Kolejowego w Pruszkowie.
Przypisy
- ↑ Szkoła im. Stanisława Staszica w Warszawie 1906-1950
- ↑ Wspomnienie na stronach Warszawskiego Towarzystwa Lekarskiego
- ↑ Maria J. Turos , Dyplom z numerem 1 dr Włodzimierz Roefler (1921-1971), „Medycyna Dydaktyka Wychowanie 9/2020”, 1 października 2020, ISSN 0137-6543 .
- ↑ Historia Szpitala Kolejowego im. Włodzimierza Roeflera w Pruszkowie. [dostęp 2011-01-08].
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: MAREK ANTONI ZAWIRSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-02-03] .
Bibliografia
- Anna Borkiewicz-Celińska: Batalion "Zośka". Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1990. ISBN 83-06-01851-6.
- "Życie Warszawy", nr 287 z 1 grudnia 1971, s. 6–7 (nekrologi)
- Szkoła im. Stanisława Staszica w Warszawie 1906-1950. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1988, s. 519, 598. ISBN 83-06-01691-2.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Naramiennik kaprala Wojska Polskiego (1925-39).
Baretka: Krzyż Walecznych (1941) nadany dwukrotnie.
Baretka: Krzyż Partyzancki
Baretka: Złoty Medal Zwycięstwa i Wolności
Autor: Mateusz Opasiński, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grób lekarza Włodzimierza Roeflera na Starych Powązkach w Warszawie
MD Włodzimierz Roefler nickname „Count”