Włodzimierz Szymanowicz

Włodzimierz Szymanowicz
Data i miejsce urodzenia

3 września 1946
Wrocław

Data i miejsce śmierci

4 marca 1967
Warszawa

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

literatura piękna

Włodzimierz Szymanowicz (ur. 3 września 1946 we Wrocławiu, zm. 4 marca 1967 w Warszawie) – polski malarz i grafik, poeta[1], zaliczany do poetów przeklętych[2].

Urodził się 3 września 1946 roku[2] jako syn Jadwigi i Kazimierza Szymanowiczów; jego matka miała pochodzenie arystokratyczne, ojciec żydowskie[1]. Zajmował się głównie malarstwem i grafiką, pisał także wiersze[2]. Szymanowicz zmarł tragicznie w Warszawie 4 marca 1967 roku[1] w wieku 20 lat na skutek obrażeń po upadku z okna. Okoliczności jego śmierci są niejasne, według części świadków zdarzenia popełnił samobójstwo, według innych został z okna wypchnięty[3].

Jego twórczość nie została wydana za życia. Publikacja tomików poezji nastąpiła głównie dzięki staraniom jego matki. Obecnie najbardziej znany jest dzięki wierszom, które posłużyły za teksty utworów muzycznych[1]. W 1974 roku, podczas XII Krajowego Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu, główną nagrodę za piosenkę do wiersza Szymanowicza Zaproście mnie do stołu zdobyła Elżbieta Wojnowska (muz. Henryk Alber)[2].

Przypisy

  1. ↑ a b c d Włodzimierz Szymanowicz (pol.). [dostęp 2011-12-05].
  2. ↑ a b c d Paulina Pawliczak: Zaproście go do stołu... Włodzimierz Szymanowicz 3 IX 1946 - 4 III 1967 (pol.). [dostęp 2011-12-05].
  3. ↑ Zaproście go do stołu... Włodzimierz Szymanowicz 3.09.1946 - 4.03.1967 (pol.). 2013-01-01. [dostęp 2014-01-04].