Włodzimierz Wilkanowicz (artysta plastyk)

Włodzimierz Wilkanowicz

Data i miejsce urodzenia	18 maja 1904 Zawiercie
Data i miejsce śmierci	10 października 1964 Warszawa
Narodowość	polska
Dziedzina sztuki	plastyka
Odznaczenia

Włodzimierz Wilkanowicz (ur. 18 maja 1904 w Zawierciu, zm. 10 października 1964 w Warszawie) – polski artysta malarz.

Życiorys

Urodził się 18 maja 1904 w Zawierciu, w rodzinie Kazimierza i Teodozji z Jabłońskich. Ukończył gimnazjum w Radomsku. W 1918 był członkiem POW. W 1920 ochotniczo służył w Wojsku Polskim, w 5 p. s. k.^[1]

Od 28 grudnia 1928 był mężem Stanisławy z d. Brzósko^[1] (1905–1963), córki Stanisława Brzósko.

Studiował w latach 1935–1939 i w 1944 w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie pod kierunkiem F. Kowarskiego. Od roku 1934 był członkiem Związku Zawodowego Polskich Artystów Plastyków. Uprawiał malarstwo sztalugowe (olejne, akwarelowe) i ścienne, a także rysunek.

Podczas II wojny światowej wraz z żoną Stanisławą zostali aresztowani przez gestapo, uwięzieni na Pawiaku i wywiezieni do obozu Apolda^[2].

Po wojnie, w latach 1946–1947 pracował w Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (później Akademii Sztuk Pięknych) w charakterze adiunkta.

Jego zasługą jest udział w organizowaniu Centralnego Biura Wystaw Artystycznych w Warszawie przekształconego później w Galerię Zachęta. Uczestniczył również w pracach stowarzyszeń artystów plastyków w Warszawie – w latach 1947–1958 jako członek Zarządu Okręgu Warszawskiego i członek Komisji Rewizyjnej Zarządu Głównego Związku Polskich Artystów Plastyków. W latach 1949–1958 kierował Wydziałem Realizacji Centralnego Biura Wystaw Artystycznych^[3].

Zmarł w Warszawie. Spoczywa razem z żoną na cmentarzu parafialnym w Kiełpinie^[2].

Twórczość

Jako przykłady jego twórczości w dziedzinie malarstwa wymieniane są^[1][3]:

• „Port rybacki”,
• „Zakątek rybacki”,
• „Domki nad stawem”,
• „Podwórko fabryczne”,
• „Martwa natura z patelnią”,
• „Martwa natura z butelką”,
• „Martwa natura z rybą”,
• „Ryba i słoneczniki”,
• „Pejzaż podwarszawski”,
• „Kompozycja pejzażowa”.

Jego działalność artystyczna wyrażała się w udziale w licznych ekspozycjach zarówno indywidualnych, jak zbiorowych:

• w latach 1932–1939 - wystawy zbiorowe sztuki polskiej w Salonie IPS w Warszawie, Łodzi i Poznaniu;
• 4–18 listopada 1934 - indywidualna w Salonie Sztuki Czesława Garlińskiego w Warszawie^[4];
• w 1938 – zbiorowa w Kapsztadzie;
• w 1948 – zbiorowa w Chicago;
• w 1953 – zbiorowa „X-lat Ludowego Wojska Polskiego w Plastyce”;
• w 1954 – zbiorowa w Kijowie;
• w 1955 – zbiorowa w Mińsk;
• w 1957 – indywidualna w Galerii Sztuki MDM;
• w 1958 – zbiorowa I Wystawa Marynistyczna w Galerii Sztuki MDM;
• w 1962 – wystawa zbiorowa w Tunisie;
• ponadto w latach 1950, 1951, 1952, 1954 uczestniczył w I, II, III, IV Ogólnopolskich wystawach plastyki w Muzeum Narodowym i w Galerii Zachęta^[3].

Ordery i odznaczenia

• Złoty Krzyż Zasługi (11 lipca 1955)^[5]
• Medal 10-lecia Polski Ludowej (19 stycznia 1955)^[6]

Przypisy

Bibliografia

• Słownik artystów plastyków, Okręg Warszawski ZPAP, Warszawa 1972, s. 624.
• „Stolica”, 1957, nr 43.
• „Argumenty”, 1959, nr 39.